Бярнард Эмануілавіч Быхоўскі

Бярнард Эмануілавіч Быхоўскі
Дата нараджэння	12 верасня 1901(1901-09-12)
Месца нараджэння	Бабруйск, Бабруйскі павет, Мінская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	19 красавіка 1980(1980-04-19)[1] (78 гадоў)
Грамадзянства	Расійская імперыя  СССР
Род дзейнасці	філосаф
Навуковая сфера	філасофія
Месца працы	Расійскі эканамічны ўніверсітэт імя Г. В. Пляханава
Навуковая ступень	доктар філасофскіх навук
Навуковае званне	прафесар
Альма-матар	Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт
Партыя	КПСС
Прэміі
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Бярнард Эмануілавіч Быхоўскі (12 верасня 1901, Бабруйск — 19 красавіка 1980) — беларускі савецкі філосаф^[2].

7 гадоў вучыўся ў гімназіі. У 1917-20 акцёр Тэатра рускай драмы ў Бабруйску. У 1920-21 акцёр Другога Чырвонаармейскага паказальнага тэатра пры палітаддзеле 16-й арміі Заходняга фронту^[3].

Доктар філасофскіх навук (1941), прафесар (1929). Член КПСС з 1920. Скончыў факультэт грамадскіх навук БДУ ў 1923. З 1929 прафесар гэтага ўніверсітэта. Працаваў пераважна на кафедрах філасофіі вышэйшых навучальных устаноў Мінска, Ташкента і Масквы^[4].

У 1953—1973 прафесар Маскоўскага інстытута народнай гаспадаркі імя Г. В. Пляханава. Памёр пенсіянерам^[5].

Асноўныя працы па праблемах дыялектычнага і гістарычнага матэрыялізму  (руск.) (бел., гісторыі заходне-еўрапейскай і сучаснай буржуазнай філасофіі^[2].

Развіваў уяўленне пра філасофію як пра адмысловы знешненавуковы спосаб спасціжэння свету і праявы чалавечага духу^[2]. У 20-х неаднаразова звяртаўся да вывучэння псіхааналізу Фрэйда^[4]. Кваліфікаваў псіхааналіз як матэрыялістычнае, маністычнае  (руск.) (бел. і дыялектычнае вучэнне^[4].

Аўтар аднаго з першых савецкіх падручнікаў дыялектычнага матэрыялізму — «Очерк философии диалектического материализма», 1930^[6].

Актыўны аўтар і рэдактар-арганізатар 3-томнай «Гісторыі філасофіі» (1940—1943), за якую ў ліку іншых быў узнагароджаны Сталінскай прэміяй. Аднак неўзабаве рушыла асуджэнне Цэнтральным Камітэтам ВКП(б) трэцяга тома ў 1944. Б. Быхоўскі быў названы адным з вінаватых (разам з В. Ф. Асмусам  (руск.) (бел. і Б. С. Чарнышовым) «няправільнага» асвятлення імі класічнай філасофіі 18-19 стст., зняты з пасады загадчыка сектара гісторыі філасофіі Інстытута філасофіі і адпраўлены рэдактарам па філасофіі ў «Вялікую савецкую энцыклапедыю»^[5].

• Нарыс філасофіі дыялектычнага матэрыялізму / Б. Быхоўскі ; Пер. з рус. А. Раманоўскага. 1930
• Был ли Спиноза материалистом / Б.Быховский. 1928
• Фельдфебели в Вольтерах : (фашизм и философия) / Б. Быховский. 1943
• Людвиг Фейербах / Б. Быховский. 1967
• Метапсихология Фрейда / Б. Быховский. 1926
• О закономерности общественного развития : Стеногр. лекции / Б. Э. Быховский ; Воскрес. коммунист. ун-т. 1928
• Джордж Беркли / Б. Э. Быховский. 1970
• Сочинения : в 4 т. : [переводы] / Готфрид Вильгельм Лейбниц; [редколлегия: Б. Э. Быховский и др.]. 1982
• Шопенгауэр / Б. Э. Быховский. 1975
• Метапсихология Фрейда [Микроформа] / Б. Быховский. 1969
• Философия Декарта, М. — Л., 1940
• Метод и система Гегеля, М., 1941
• Основные течения современной идеалистической философии, М., 1957
• Неотомизм — современная философия католицизма, в кн.: Наука и религия, М., 1957
• Философия неопрагматизма, М., 1959;
• Фейербах, М., 1967

Дзяржаўная прэмія СССР 1944 за ўдзел у стварэнні «Гісторыі філасофіі» (1940-43).

• Быховский Бернард Эммануилович(недаступная спасылка) (руск.)