Ваенная дактрына

Ваенная дактрына — дэкларацыя (дактрына) і палітыка дзяржавы ў галіне абароны. Гэта сістэма афіцыйных поглядаў і палажэнняў, якая ўстанаўлівае напрамак ваеннага будаўніцтва, падрыхтоўкі дзяржавы і ўзброеных сіл да вайны, спосабы і формы яе вядзення. Асноўныя палажэнні ваеннай дактрыны складаюцца і змяняюцца ў залежнасці ад палітыкі і грамадскага ладу, узроўню развіцця прадукцыйных сіл, новых навуковых дасягненняў і характару чаканай вайны.

«Абаронная бяспека» — больш шырокае паняцце, чым «ваенная бяспека». Яна забяспечваецца намаганнямі ўсёй краіны або дзяржавы з улікам не толькі ваенных, але і эканамічных, інфармацыйных і іншых фактараў.

Дактрынальныя пытанні ў тым ці іншым выглядзе знаходзяць адлюстраванне ў розных дакументах:

• Канстытуцыя;
• Канцэпцыя нацыянальнай бяспекі;
• Канцэпцыя знешняй палітыкі;
• розныя заканадаўчыя дакументы мірнага і ваеннага часу («Закон аб бяспекі», «Закон аб абароне», «Закон аб вайсковым абавязку і вайсковай службе» і іншыя);
• у баявых і агульнавайсковых дакументах.

Найважнейшыя з дактрынальныэ пытанняў акумулююцца ў асновах ваеннай (абароннай) дактрыны, напрыклад:

• Пагрозы бяспекі і абаронныя задачы;
• Палітычныя і прававыя асновы ваеннай (абароннай) дактрыны;
• Ваенна-стратэгічныя асновы ваеннай (абароннай) дактрыны;
• Ваенна-эканамічныя і ваенна-тэхнічныя асновы ваеннай (абароннай) дактрыны.

Як сістэмы прынятых у дзяржаве афіцыйных поглядаў ваенныя дактрыны ёсць у любой дзяржаве.

• Ваенная дактрына ЗША^[1][2][3][4] (гл. таксама Знешняя палітыка ЗША, Убамбіць ў каменнае век)
• Ваенная дактрына Вялікабрытаніі (гл. Знешняя палітыка Вялікабрытаніі)
• Ваенная дактрына Украіны
• Ваенная дактрына Рэспублікі Беларусь
• Ваенная дактрына Рэспублікі Узбекістан^[5][6]

	Ваенная дактрына на Вікісховішчы