Васіль Львовіч Глінскі

Васіль Львовіч Глінскі
Герб «Глінскі»
падстолі вялікі літоўскі 1503 — 1508
Папярэднік	Станіслаў Забярэзінскі
Пераемнік	Юрый Аляксандравіч
староста берасцейскі 1506 — 1507
Папярэднік	Станіслаў Пятковіч
Пераемнік	Фёдар Храптовіч
намеснік слонімскі 1505 — 1506
Папярэднік	Януш Гальшанскі
Пераемнік	Ян Радзівіл
Нараджэнне	1465
Смерць	1515
Род	Глінскія[1]
Бацька	Леў Барысавіч Глінскі[d][2]
Жонка	Ганна Якшыч[d][3][4]
Дзеці	Алена Васілеўна Глінская[3], Юрый Васілевіч Глінскі[d][3], Міхаіл Васілевіч Глінскі[d][3], Іван Васілевіч Глінскі[d][3], Анастасія з Глінскіх[d][3] і Марыя з Глінскіх[d][3]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Васіль Львовіч Глі́нскі па мянушцы Цёмны, Сляпы (каля 1465 — 1515) — князь з роду Глінскіх, намеснік васілішскі (1501), слонімскі (1505—1506), староста берасцейскі (1506—1507), падстолі вялікі літоўскі (1503—1508)^[5].

Другі сын князя Льва Барысавіча Глінскага, служэбніка князя Івана Юр’евіча Мсціслаўскага.

Валодаў Ласасіным у Слонімскім павеце і іншымі маёнткамі. У 1508 годзе падтрымаў свайго малодшага брата Міхаіла ў мяцежы супраць цэнтральнай улады^[5]. Пасля паразы разам з іншымі мяцежнікамі перабраўся ў Маскву, атрымаў ва ўладанне Мядынь^[5].

Мянушку «Цёмны» («сляпы») атрымаў з-за праблем са зрокам (не блытаць з вялікім князем маскоўскім Васілём II).

У шлюбе з Ганнай Якшыч  (руск.) (бел. меў сыноў Юрыя  (руск.) (бел., Івана і Міхаіла  (руск.) (бел., а таксама дачку Алену, якая пазней была другой жонкай вялікага князя Васіля III і маці цара Івана IV.

• Глинский-Темный // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.
• Насевіч В. Глінскія // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — С. 535—536. — 688 с. — ISBN 985-11-0314-4 (т. 1), ISBN 985-11-0315-2.

• Васіль Львовіч Глінскі на «Радаводзе». Дрэва продкаў і нашчадкаў