Васіль Сцяпанавіч Паўзуноў

Васіль Сцяпанавіч Паўзуноў
Род дзейнасці	ship captain
Дата нараджэння	14 кастрычніка 1919(1919-10-14)
Месца нараджэння	Матышава[d], Matyshevskaya Volost'[d], Аткарскі павет[d], Саратаўская губерня, РСФСР[d]
Дата смерці	1991
Месца смерці	Мінск
Грамадзянства	СССР
Узнагароды і прэміі

Васіль Сцяпанавіч Паўзуноў (14 кастрычніка 1919(1919-10-14), Матышава^[d], Саратаўская губерня — 1991, Мінск) — камандзір карабля Беларускага ўпраўлення грамадзянскай авіяцыі Міністэрства грамадзянскай авіяцыі СССР. Герой Сацыялістычнай Працы (1974). Заслужаны пілот СССР (1973).

Нарадзіўся 14 кастрычніка 1919 года ў сялянскай сям’і сяла Матышава (Руднянскі раён Валгаградскай вобласці РСФСР).

Скончыў Тамбоўскае лётнае вучылішча (1938). У час Вялікай Айчыннай вайны служыў у складзе 105-га гвардзейскага Панявежскага авіяпалка Грамадзянскага паветранага флоту. Удзельнічаў у дастаўцы грузаў беларускім партызанскім атрадам і аперацыі «Зорачка», падчас якой эвакуіявалі 154 выхаванцаў і 38 супрацоўнікаў Полацкага дзіцячага дома № 1^[1]. За гэта двойчы атрымаў Ордэн Чырвонага Сцяга.

Пасля вайны працаваў камандзірам паветранага судна, кіраўніком палётаў у аэрапорце «Мінск-1». Удзельнічаў у засваенні Ту-124. Выхаваў 25 камандзіраў паветраных суднаў.

16 студзеня 1974 г. атрымаў званне Герой Сацыялістычнай Працы.

Памёр ў 1991 г. у Мінску. Пахаваны на Чыжоўскіх могілках.

У 2015 г. у доме № 8 па вул. Караткевіча, дзе ў 1946—48 гг. жыў В. С. Паўзуноў, усталявалі мемарыяльную дошку ў памяць пра яго^[2].