Вацлаў Лаціна
Ва́цлаў Ла́ціна (чэшск.: Václav Lacina; 9 ліпеня 1906, Глубока-над-Влтавай — 9 снежня 1993, Рожмітал-пад-Тжэмшынам) — чэшскі празаік, паэт і гумарыст. БіяграфіяНарадзіўся ў сям’і суддзі; дзед — гісторык і пісьменнік Ёзэф Лаціна[6]. Дзяцінства правёў у Воліню. У 1925 годзе скончыў гімназію ў Празе. Скончыў юрыдычны факультэт Карлавага ўніверсітэта (1925—1929). З 1930 працаваў у судзе спярша ў Хэбе, з 1934 — суддзёй. У 1945—1947 гадах супрацоўнік міністэрства інфармацыі, у 1947—1948 гадах раённы суддзя ў Празе, у 1948—1952 гадах сакратар у міністэрстве юстыцыі. У 1952—1953 гадах працаваў на Чэхаславацкім радыё. Ад 1953 года заняўся творчасцю. З 1973 года на пенсіі. Жыў у Пржыбраме, апошнія гады жыцця правёў у доме састарэлых у Рожмітале-пад-Тжэмшынам. ТворчасцьВацлаў Лаціна найбольш праславіўся літаратурнымі пародыямі. Так, найпаспяховейшым яго творам лічыцца «Чытанка пра напісанку» (чэшск.: Čtení o psaní)[7], у якой на адну тэму спарадаваныя стылі розных чэшскіх літаратараў. Парадыйны характар мелі і творы «Юрыдычны додэкамерон» (чэшск.: Dódekamerón juristický) і «Румпэнданцы» (чэшск.: Rumpendanti, у якой аўтар параду́е прыёмы навуковай фантастыкі. Таксама тыповымі для яго былі сатырычныя тэксты, пісаныя з левых пазіцый. У часы Першай рэспублікі высмейваў найперш нацыянал-сацыялістаў, аграрыяў, сацыял-дэмакратаў і фашыстаў, па вайне — калабарантаў і спекулянтаў. Таксама аб’ектам яго насмешак былі мяшчане, напрыклад у рамане-тэтралогіі «Шляхецкія забаўкі» (чэшск.: Panstvo se baví: Snobi táhnou, Architekt Solness, mistr zednický, Poruč psu, Jsme tu ještě)[6]. У 1945 годзе ўвайшоў у першы склад рэдкалегіі сатырычнага часопісу «Дзікабраз». ТворыПаэзія
Проза
П’есы
Пераклады на беларускую мовуТвор «Зламаная ветка» Вацлава Лаціны пераклаў на беларускую мову Іван Навуменка[8]. Крыніцы
Спасылкі
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
