Паэт

Паэ́т, жаночыя формы паэ́тка, паэтэ́са^[1] (ад лац.: Poeta, што ў сваю чаргу паходзіць ад грэч.: ποιητής) — літаратар, які стварае ў паэтычных жанрах.

У культурах, якім уласцівае адрозненне паэзіі і прозы, паэта разглядаюць як творцу высокага статусу, які мае асаблівым паэтычным дарам звышнатуральнага характару. Да такіх культур належыць і традыцыйная еўрапейская.

Паэты вядомыя са старажытнасці. Часцей яны жылі пры двары ўладара. Некаторыя паэты вандравалі ад аднаго і выступалі з уласнымі або фальклорнымі творамі, часам пад акампанемент.

У сярэднія вякі ў асобных краінах з’явіліся школы, дзе вучылі пісаць вершы. У прыватнасці, у брацкіх школах Вялікага княства Літоўскага XVI—XVII стст. навучалі вершаванню. У Германіі былі спецыяльныя школы па падрыхтоўцы мейстэрзінгераў.^[2]

У Беларусі і некаторых іншых краінах уведзена ганаровае званне Народнага паэта, яго надаюць найлепшым нацыянальным паэтам. Першымі Народнымі паэтамі Беларусі былі Янка Купала (1925) і Якуб Колас (1926). Пазней званне атрымалі Пятрусь Броўка, Аркадзь Куляшоў, Максім Танк, Пімен Панчанка, Ніл Гілевіч, Рыгор Барадулін.

• Верш

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Паэт

Артыкул вельмі кароткі Калі ласка, дапоўніце артыкул і прыбярыце гэта папярэджанне. Калі артыкул застанецца недапісаным, яго могуць прапанаваць да выдалення. Для ўказання на працяг працы над артыкулам карыстайцеся шаблонам {{subst:L}}.