Велімір Бата Жываінавіч

Велімір Жываінавіч
Велімір Жываінавіч
	Велимир Живојиновић
Дата нараджэння	5 чэрвеня 1933
Месца нараджэння	Koraćica[d], Дунайская банавіна, Каралеўства Югаславія;
Дата смерці	22 мая 2016[…] (82 гады)
Месца смерці	Бялград, акруга Бялград[d], Сербія;
Месца пахавання	Новыя могілкі[d];
Грамадзянства	Югаславія; Сербія;
Адукацыя	Універсітэт мастацтваў (Бялград);
Прафесія	кінаакцёр, палітык, тэатральны акцёр, акцёр
Кар’ера	1955 — 2016
Узнагароды	прэмія Паўле Вуйсіча[d] (1993) Imperator Constantine Prize[d] (1971) Imperator Constantine Prize[d] (1973) Golden Arena for Best Actor[d] (1967) Golden Arena for Best Actor[d] (1965) Golden Arena for Best Actor[d] (1972) Награда Александар Лифка[d]
IMDb	ID 0957372
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ве́лімір Ба́та Жываі́навіч (сербск.: Велимир Бата Живојиновић; 5 чэрвеня 1933, Карачыца^[sr], Каралеўства Югаславія — 22 мая 2016) — сербскі акцёр^[5].

За сваю кінакар’еру зняўся ў каля 300 фільмах і тэлесерыялах, з якіх больш за 35 — у фільмах пра партызанаў. Першае з’яўленне на вялікім экране — у фільме «Песма са Кумбаре» (1955).

Біяграфія

Свой талент адкрыў у 15 гадоў, калі працаваў рабочым сцэны і часам як статыст у Акадэмічным тэатры ў Бялградзе. Скончыў акцёрскую школу ў горадзе Нові Сад і Бялградскую акадэмію тэатра, кіно і музыкі. Шмат гадоў іграў на сцэне Бялградскага драматычнага тэатра, выканаўшы больш за 300 роляў. У кіно дэбютаваў у 1955 годзе ў фільме «Песма са Кумбаре». Стаў вядомы пад імем Бата Жываінавіч.

Поспех да Жываінавіча прыйшоў у «партызанскіх» ваенных фільмах, прысвечаных барцам супраць фашызму ў гады Другой сусветнай вайны. Ён стаў знаходкай для кіно ў вобразах партызан, герояў, абаронцаў Радзімы. Дзякуючы гэтым ролям Жываінавіч мае неафіцыйны тытул «Галоўны партызан Югаславіі». Найбольш прадукцыйны і паспяховы перыяд творчасці Жываінавіча прыпаў на 1960-80-я гады. Зняўся ў некалькіх фільмах на нямецкай мове. На працягу 1980-х гг. сыграў у вялікай колькасці камедый.

З’яўляецца заснавальнікам і старшынёй Саюза кінаакцёраў Сербіі. Жываінавіч надзвычай папулярны ў Кітаі дзякуючы ролі ў фільме «Вальтэр абараняе Сараева» (1972), у гэтым вобразе выступіў ён на Expo 2010.

З 1991 года актыўны член Сацыялістычнай партыі Сербіі, ад якой некалькі разоў станавіўся дэпутатам, а таксама выступаў кандыдатам у прэзідэнты на выбарах 2002 года.

17 кастрычніка 2006 года Жываінавіча падвяло сэрца і ён тры гады вымушаны быў лячыцца на Кубе. У 2012 годзе яго здарыўся інсульт. Памёр 22 мая 2016 года ў Бялградзе ад гангрэны^[6].

Пахаваны на Новых могілках Бялграда на Алеі ганаровых грамадзян^[7].

Абраная фільмаграфія

1959 — «Цягнік па-за раскладам» / Vlak Bez Voznog Reda — Дуе Брыкета
1962 — «Козара» / Козара — Шорга
1965 — «Папараць і агонь» / Tri — Мілаш Бояніч
1965 — «Дакладная Рука — сябар індзейцаў» / Лавиринт смрти (Old Surehand 1. Teil) — Джым Потэр
1967 — «Дыверсанты» / Диверзанти — Карчагін
1967 — «Скупшчыкі пёраў» / Скупљачи перја — Мірта
1968 — «Брат доктара Гамера» / Брат доктора Хомера — Сіман Петравіч
1969 — «Бітва на Нератве» / Битка на Неретви — Столе
1969 — «Па следзе Тыгра» / Мост — маёр Тыгр
1972 — «Майстар і Маргарыта» / Мајстор и Маргарита — Кароўеў
1972 — «Вальтэр абараняе Сараева» / Валтер брани Сарајево — Вальтэр
1973 — «Суцьеска» / Сутјеска — Нікола
1976 — «Вартаўнік пляжу ў зімовы сезон» / Чувар плаже у зимском периоду — бацька Любішы
1977 — «Сабака, які любіў цягнікі» / Пас који је волео возове — Каўбой
1977 — «Надышоў час кахаць» / Луде године — доктар Нядзелкавіч
1979 — «Партызанская эскадрылля» / Партизанска ескадрила — Вук
1983 — «Балканскі экспрэс» / Balkan ekspres — Стойчыч
1984 — «Цуд небывалы» / Чудо невиђено — Айцец Макарые
1985 — «Добры дзень, інспектар!» / Ћао, инспекторе — Бокі
1988 — «Каньяк» / Тајна манастирске ракије — Абдулах
1996 — «Прыгожыя вёскі хораша гараць» / Лепа села лепо горе — Гвоздзен
1997 — «Некаторыя птушкі ніколі не даляцяць» / Птице које не полете — дзед
1998 — «Бочка пораху» / Буре барута — вадзіцель
1998 — «Браханне на зоркі» / Лајање на звезде
1999 — «Белы касцюм» / Бело одело — Гаспадар
2005 — «Іўкава слава» / Ивкова слава — спадар Мірка

Абраныя тэлесерыялы:

1987—1991 — «Лепшае жыццё» / Бољи живот — Аляксандр Косціч Мацала
1993—1996 — «Шчаслівыя людзі» / Срећни људи — Аранджал Галубавіч

Узнагароды

«Сярэбраная арэна», кінафестываль у Пуле, Югаславія (1963)
«Залатая арэна», Пула, Югаславія (1965, 1967, 1972)
«Кастрычніцкая ўзнагарода», Бялград, Югаславія (1972)
Прэмія на МКФ у Маскве, СССР (1979)
«Славіца» («Паўле Вуісіч»), Сербія (1993)
«Крыштальны звон», кінафестываль «Стажары», Кіеў, Украіна (1999)
Прэмія ім. С.Бандарчука «За выдатны ўнёсак у кінематограф», МКФ «Залаты віцязь», Калуга, Расія (2003)
«Аляксандр Ліфка», Паліч, Сербія (2006)