Веньямін Аронавіч Цукерман

Веньямін Аронавіч Цукерман
Дата нараджэння	6 красавіка 1913(1913-04-06)
Месца нараджэння	Віцебск, Віцебская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	25 лютага 1993(1993-02-25) (79 гадоў)
Месца смерці	Сароў, Гарадская акруга ЗАТУ горад Сароў[d], Ніжагародская вобласць, Расія
Месца пахавання	Ніжагародская вобласць
Грамадзянства	СССР
Род дзейнасці	навуковец
Навуковая сфера	фізік
Месца працы	РФЯЦ-УНДІЭФ[d]
Навуковая ступень	доктар тэхнічных навук
Навуковае званне	прафесар прафесар[d]
Прэміі
Узнагароды

Веньямін Аронавіч Цукерман (6 красавіка 1913, Віцебск — 25 лютага 1993, Сароў) — савецкі фізік-тэарэтык, доктар тэхнічных навук, прафесар (1956), Герой Сацыялістычнай Працы, лаўрэат Ленінскай прэміі, трох Сталінскіх прэмій, Дзяржаўнай прэміі СССР, Заслужаны вынаходнік РСФСР.

Паходзіў з віцебскіх яўрэяў. Скончыў сямігадовую школу. У 1928 годзе з сям’ёй пераехаў у Маскву. У 1936 годзе скончыў Маскоўскі машынабудаўнічы інстытут. Працаваў у навукова-даследчых установах Казані і Масквы. З 1947 у ядзерным цэнтры КБ-11 (Арзамас-16).

Памёр і пахаваны на гарадскіх могілках у горадзе Сароў (Ніжагародская вобласць, Расія).

В. А. Цукерман — удзельнік распрацоўкі савецкай ядзернай зброі, аўтар навуковых прац па вывучэнні працэсаў выбуху і дэтанацыі, адзін з ініцыятараў стварэння імпульснай крыніцы нейтронаў у канструкцыі ядзерных зарадаў, заснавальнік імпульснай рэнтгенаграфіі ў СССР. Аўтар шматлікіх навуковых прац, чатырох кніг, больш за 60 вынаходніцтваў. У 1994 годзе апублікаваная кніга «Людзі і выбухі. Арзамас-16», напісаная ў сааўтарстве з З. М. Азархам.

• Сталінская прэмія (1946, 1949, 1953)
• Ленінская прэмія (1957)
• Дзяржаўная прэмія СССР (1978)

• Цукерман Веньямін Аронавіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 17: Хвінявічы — Шчытні / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 17. — С. 135. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0279-2 (т. 17).

Веньямін Аронавіч Цукерман на сайце «Героі краіны»