Верхняя Баварыя (герцагства)

Герцагства
Герцагства Верхняя Баварыя
ням.: Herzogtum Oberbayern
<   > 1255 — 1340
Рэлігія	Каталіцтва
Дынастыя	Вітэльсбахі
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Герцагства Верхняя Баварыя (ням.: Herzogtum Oberbayern) — герцагства ў складзе Свяшчэннай Рымскай імперыі, якое існавала ў 1255—1340 і 1349—1363 гадах.

Верхнебаварскае герцагства было ўтворана ў 1255 годзе ў выніку падзелу ўладанняў герцага Атона II паміж яго сынамі: Генрых атрымаў Ніжнюю Баварыю, а Людвіг — Верхнюю (з Пфальцам).

Пасля згасання ніжнебаварскай лініі Вітэльсбахаў Людвігу IV удалося ў 1340 годзе зноў аб'яднаць баварскія ўладанні сям'і ў адно цэлае.

Калі ў 1347 годзе памёр імператар Людвіг IV, то спачатку яго шасцёра сыноў кіравалі яго ўладаннямі сумесна, а затым, паводле Ландсбергскага дагавора 1349 года, спадчына была падзелена, і Верхнюю Баварыю атрымалі Людвіг V, Людвіг VI і Атон V (двое апошніх абмянялі ў 1351 годзе ў Людвіга V свае долі спадчыны ў Верхняй Баварыі на Брандэнбургскую і Лужыцкую маркі).

Калі ў 1363 годзе нечакана сканаў герцаг Мейнхард III, не пакінуўшы спадчынніка, Верхняя Баварыя была далучана да Баварска-Ландсгуцкага герцагства.

• Людвіг II (1255—1294)
• Рудольф I (1294—1317)
• Людвіг IV (1317—1340)

• Людвіг V (1349—1361)
  • Людвіг VI (1349—1351)
  • Атон V (1349—1351)
• Мейнхард III (1361—1363)