Вулічная гімнастыка, ці вулічная атлетыка, таксама во́ркаўт (англ.: Workout (ˈwəːkaʊt) — бел.: трэніроўка) — гэта аматарскі від спорта, частка фізічнай культуры. Складаецца з выканання розных практыкаванняў на вулічных спортпляцоўках, а менавіта на турніках, брусах, шведскіх сценках, рукаходах і іншых канструкцыях, ці зусім без іх выкарыстання (на зямлі). Галоўны акцэнт робіцца на работу з уласнай вагой і развіццём сілы і цягавітасці. Людзі, якія захапляюцца такім спортам, завуць сябе па-рознаму: воркаўтэры, вулічныя (дваровыя) спартсмены, вулічныя гімнасты, турнікмэны і іншае.
Гісторыя развіцця вулічнай гімнастыкі ў СНД
Турнікі і брусы пачалі актыўна ўсталёўвацца на дварах і прышкольных тэрыторыях яшчэ ў часы СССР, галоўным чынам, з мэтай пашырэння фізкультурных практыкаванняў сярод моладзі і тым самым спрыяння здароваму ладу жыцця і фізічнаму развіццю. З гэтай жа мэтай былі ўведзены нарматывы ГПА, у якія таксама ўваходзілі падцягванні на турніку і падыманні з вісу ва ўпор пераваротам ці сілай. Ужо тады многія дзеці пачалі цікавіцца і актыўна займацца на спартыўных пляцоўках. Варта таксама адзначыць, што не ва ўсіх краінах можна знайсці падобныя спартыўныя снарады, усталяваныя на вуліцы.
У 2000-я з развіццём Інтэрнэту таксама павялічыўся абмен інфармацыяй паміж рознымі краінамі. Сталі больш даступнымі навіны і іншая інфармацыя з кожнага кутка планеты. Тым часам на адным з сайтаў, які прапануе паслугі відэахостынга, пачалі з'яўляцца аматарскія відэаролікі[1] з адменнымі трэніроўкамі на вуліцы (англ.: Street workout). Некаторыя з якіх называліся гета-трэніроўкамі (англ.: Ghetto workout), што, магчыма, звязана з тым, што іх выкладвалі ў Інтэрнэт афраамерыканцы з гета. Некаторыя ролікі выклікалі вялікую цікавасць у моладзі па ўсім свеце.
З часам у гэтага захаплення стала з'яўляцца ўсё больш паслядоўнікаў у краінах постсавецкай прасторы, напрыклад, у Расіі[2][3], Казахстане, Беларусі[4] і на Украіне[5][6].
На гэта захапленне моладзі звярнулі ўвагу і ўлады многіх гарадоў, якія пачалі актыўна будаваць адмысловыя пляцоўкі з усімі патрэбнымі спартыўнымі снарадамі і элементамі для заняткаў вулічнай гімнастыкай. Гэты тып аматарскага спорту інакш называюць вулічным фітнесам ці проста вулічнымі трэніроўкамі.
Вулічная гімнастыка ў іншых краінах
Вялікую папулярнасць гэты аматарскі від спорта набывае і ў іншых краінах.
Пляцоўкі
Так, напрыклад, у Польшчы адкрываецца ўсё больш адмыслова абсталяваных пляцовак[7][8], учыняюцца трэнераванні для ўсіх ахвотнікаў[9]. Новыя спартовыя пляцоўкі адкрываюцца ў Партугаліі[10].
У 2014 годзе першыя групы зацікаўленых у развіцці гэтага спорту з'явіліся ў Германіі[11], а ўжо ў 2015 годзе там сталі з'яўляцца адмысловыя пляцоўкі[12]. У тым жа 2015 годзе ўсё актыўней пачалі будаваць пляцоўкі ва Францыі[13]. Групе з Палесціны дабіцца пабудовы пляцоўкі не ўдалося, таму яны яе ўладкавалі саматугам[14]. У Турцыі першая пляцоўка з'явілася ў студзені 2016 года[15].
Спаборніцтвы
У 2013 годзе першы фэст вулічнай гімнастыкі прайшоў у Сербіі[16], спаборніцтвы ў Чэхіі[17].
У 2014 годзе ўнутраныя спаборніцтвы праходзілі ў Польшчы[18].
У 2015 годзе ўнутраныя спаборніцтвы прайшлі ў Іспаніі[19].
Стылі і класіфікацыя вулічнай гімнастыкі
Ghetto Workout — выкананне элементаў па-за межамі пляцоўкі (прыпынкі, статуі, крамы, транспарт і гэтак далей)
Workout — фізічныя практыкаванні з выкананнем гімнастычных элементаў (статычных і дынамічных).
Пашыраныя элементы вулічнай гімнастыкі
Вулічная гімнастыка — Элемент «Гарызонт» (Planche)
Статычныя затрымкі цела
Гарызонт («планш») — статычны элемент сілавой гімнастыкі. Выконваецца на папярэчыне, падлозе, брусах і іншых гарызантальных аб'ектах. Гэта практыкаванне бывае розных тыпаў: бакавы, самалёт і на адной руцэ. Для яго выканання патрабуецца вельмі добрая фізічная цягавітасць. Пры выкананні гэтай паставы больш за ўсё працуюць:
дэльтавістыя (асабліва – пярэднія) цягліцы;
малая і вялікая круглыя цягліцы спіны;
цягліцы-разгінальнікі хрыбетніка;
цягліцы брушнога прэса;
цягліцы-стабілізатары корпуса цалкам;
грудныя цягліцы;
трыцэпсы.
Гарызантальны ўпор
Кракадзільчык (на 2 рукі, на 1 руку)
Ластаўка
Пярэдні віс
Стойка на руках (выгнутая, простая, свечкай, ногі паасобку)
Куток
Упор на напаўсагнутых
Сцяг — можа выконвацца як статычнае практыкаванне з затрымкай корпуса цела ў гарызантальным становішчы адносна зямлі на час, утрымліваючыся рукамі за шведскую сценку, вертыкальную трубу; як практыкаванне на паўтор з узняццямі корпуса да гарызонту, ці да вертыкалі. Можа ўскладняцца адцісканнямі.
Сцяг Цмока
Дынамічныя практыкаванні
Выйсце Анёла
Выйсце Прынца
Выйсце сілай на 1 руку/2 рукі
Дзіда
Афіцэрскае выйсце
Падыманне-пераварот ((павольнае) пёрка, зваротным хопам, на 1 руцэ)
Хада бога
Сілавое выйсце на 2 рукі
Адменнасці спаборніцтваў па вулічнай гімнастыцы
Суддзі — гэта людзі, якія доўгі час трэніруюцца на спартыўных снарадах і на ўласным вопыце дазналіся, ці складана выканаць тое ці іншае практыкаванне.
Існуюць розныя крытэрыі ацэнкі выступлення:
1-ы варыянт:
Сіла, відовішчнасць, выразнасць, колькасць элементаў у звязку, харызма[20].
а) у вольным стылі — кожны паказвае сваю праграму,
б) у фармаце двубоя адзін-на-адзін («батлаў») (англ.: battle — бой, бойка), на якіх два супернікі па чарзе паказваюць сваю праграму і потым суддзі абіраюць лепшага.
Міжнародныя спаборніцтвы і чэмпіянаты
Першы міжнародны чэмпіянат адбыўся ў жніўні 2011 года ў г. Рыга (Латвія), на якім першае месца заняў украінскі спартсмен Яўген Козыр[22]. На чэмпіянаце ў 2012 годзе першае месца заняў — Яўген Качарга (Украіна), Яўген Козыр (Украіна) быў другім, а на трэцяе месцы трапіў Мікалай Лабанаў (Расія)[23]. Яўген Качарга паказаў найлепшае выступленне індывідуальнага стылю — падцягваўся на адной руцэ з 16-кілаграмовай гірай у зубах[24]. У рамках III Суперфіналу кубка свету па вулічнай гімнастыцы, які адбыўся 19 снежня 2015 года 1 месца — Даніэль Лайзанс (Daniels Laizāns) (Латвія); 2 месца — Міхал Мухар'янаў (Расія); 3 месца — Рэмі Грэбці (Rémy Gresteau) (Францыя)[25]
Падцягванні на папярэчыне — сілавое практыкаванне на паўтор; пры якасным выкананні падбародак трэба падымаць вышэй папярэчыны, пры апусканні корпуса ўніз — цалкам разгінаць рукі ў локцях, не дапушчаць махавыя і рыўковыя рухі корпуса. У якасці ўскладнення могуць выконвацца падцягванні рознымі хопамі (верхнім, ніжнім, шырокім, вузкім, скрыжаваным), падцягванні за галаву, на адной руцэ, з пачарговай зменай рук, з імітацыяй хады (робастайл), з уцяжарвальнікамі, гарызантальныя падцягванні (ці «друкарская машынка», выконваюцца гарызантальныя рухі корпуса налева і направа (наперад-назад) пры паставе падбародка вышэй папярэчыны, рукі трэба імкнуцца цалкам разгінаць у локцях), падцягванні ў пярэднім вісе (гл. ніжэй) і гэтак далей.
Выйсці на дзве рукі на папярэчыне — таксама сілавое практыкаванне на паўтор; для якаснага выканання трэба пры ўзняцці корпуса ўгару над папярэчынай і апусканні цалкам разгінаць рукі ў локцях, унікаць махавых і рыўковых рухаў.
Адцісканні ад зямлі / падлогі — практыкаванне на паўтор: прымаецца ўпор лежачы на падлозе; пасля, сагнуўшы рукі ў локцях, апускаецца цела да паралелі з падлогай; потым, цалкам разагнуўшы рукі, вяртаецца цела ў выточнае становішча. Існуюць адменнікі і ўскладненні з рознымі варыянтамі месцавання рук (па шырыні), апоры рук (далонь, кулак, пальцы і гэтак далей), вышыні апоры (прыкладам, «адцісканні Ганібала», якія выконваюцца як звычайныя адцісканні, але рукі кладуцца на ўзвышэнне прыкладна 30-70 см, у гэтым выпадку можна апускаць цела ніжэй пярэдняй апоры; у іншым выпадку на ўзвышэнне кладуцца ногі).
Адцісканні на брусах — для якаснага выканання трэба ўнікаць махавых і рыўковых рухаў корпуса, пры ўзняцці ўгару — цалкам разгінаць рукі ў локцях, а пры апусканні — згінаць рукі ў локцях да 90 градусаў ці менш, корпус павінен падымацца і апускацца ў вертыкальным становішчы, без нахілу тулава наперад. Значна складанейшыя практыкаванні — адцісканні на брусах у гарызонце (падчас выканання трэба кантраляваць паставу корпуса строга ў гарызантальнай пазіцыі) і ў стойцы на руках (падчас выканання імкнуцца трымаць цела простым, без завалу наперад ці назад, рукі перпендыкулярныя зямлі).
Пярэдні віс — таксама можа выконвацца як статычнае практыкаванне, з затрымкай корпуса цела ў гарызантальным становішчы адносна зямлі на час, з трыманнем рукамі за папярэчыну турніка (папярэчына спераду ад спартоўца); ці як практыкаванне на паўтор з узняццямі корпуса да гарызонту. Можа быць ускладнены выкананнем, утрымваючыся толькі адной рукой за папярэчыну, утрымваючыся на пальцах, робячы бакавыя павароты ў вісе і гэтак далей.
Існуюць таксама дадатковыя практыкаванні для ўмацавання асобных цягліц. Так, для развіцця прэса выкарыстоўваюцца практыкаванні на паўторы з апусканнем і падыманнем ног (у некаторых выпадках — робячы скручванні), ці падыманнем і апусканнем корпуса (само цела пры гэтым утрымваецца з дапамогай ног, прыкладам, за брусы).
У большасці практыкаванняў выкарыстоўваецца ў якасці нагрузкі толькі вага спартоўца (калістэніка), аднак у некаторых выпадках ужываюцца розныя ўцяжарвальнікі (у якасці ўцяжарвальніка таксама можа выступаць партнёр)[26].
Спартовыя пляцоўкі для вулічнай гімнастыкі
Пляцоўка для вулічнай гімнастыкі ў Польшчы
Стандартныя элементы, якімі звычайна абсталяваны пляцоўкі для трэнераванняў на вуліцы, гэта:
↑Вулічны фітнэс(бел.)(нявызн.) ?(недаступная спасылка). 34mag.net (11 красавіка 2012). Архівавана з першакрыніцы 14 ліпеня 2014. Праверана 12 чэрвеня 2014.