Вялікі чырвоны выпаўзак

	Вялікі чырвоны выпаўзак
Навуковая класіфікацыя
Дамен:	Эўкарыёты
Царства:	Жывёлы
Падцарства:	Эўметазоі
Без рангу:	Двухбакова-сіметрычныя
Без рангу:	Першаснаротыя
Надтып:	Спіральныя
Тып:	Кольчатыя чэрві
Клас:	Clitellata
Падклас:	Малашчацінкавыя чэрві
Атрад:	Haplotaxida
Падатрад:	Дажджавыя чэрві
Надсямейства:	Lumbricoidea
Сямейства:	Lumbricidae
Род:	Lumbricus
Від:	Вялікі чырвоны выпаўзак
Міжнародная навуковая назва
	Lumbricus terrestris Linnaeus, 1758
ITIS	977384
NCBI	6398
EOL	3126801

Вялікі чырвоны выпаўзак (Lumbricus terrestris) — від дажджавых чарвей сямейства Lumbricidae^[1], радзімай якога з’яўляецца Еўропа.

Апісанне

Даўжыня цела ад 12 да 30 см. Тулава спераду чырвонае, ззаду бледнае. Як і ва ўсіх кольчатых чарвякоў, яно падзелена на сегменты, кожны з якіх запоўнены вадкасцю, што дапамагае ім вытрымліваць ціск грунту над імі. Трубчастая стрававальная сістэма дазваляе чарвякам прапускаць праз яе глебу, павялічваючы яе ўрадлівасць. Прарабляе хады на глыбіню да 3-х метраў. Харчуецца часткамі раслін, якія яшчэ не да канца расклаліся.

Палавая сталасць надыходзіць ва ўзросце 3-х месяцаў. Дзіцяняты з’яўляюцца з кокана праз 40-45 дзён.

Добры біяіндыкатар якасці глеб. Дзякуючы невялікай колькасці нейронаў (каля 300), упадабаны аб’ект даследавання ў вобласці нейрабіялогіі.

Распаўсюджанне

Шырока распаўсюджаны па ўсім свеце, завезены чалавекам разам з культурнымі раслінамі. У некаторых раёнах, дзе ён быў інтрадукаваны, яго лічаць шкодным відам з-за яго канкурэнцыі з мясцовымі чарвякамі.

Значэнне

З'яўляюцца прамежкавымі гаспадарамі круглых чарвей сямейства метастрангіліды (Metastrongylidae)^[2]^[3]^[4].

Крыніцы

↑ WoRMS - World Register of Marine Species - Out of scope (нявызн.). www.marinespecies.org. Праверана 21 сакавіка 2025.
↑ Бычкова Е. И, Акимова Л. Н., Дегтярик С. М., Якович М. М. Гельминты позвоночных животных и человека на территории Беларуси : каталог / [Е. И. Бычкова и др. ; Национальная академия наук Беларуси, Государственное научно-производственное объединение "Научно-практический центр по биоресурсам"]. — Минск: Беларуская навука, 2017. — С. 66. — 315 с. — ISBN 978-985-08-2187-4.
↑ Шульц, Р. С. Дождевые черви как промежуточные хозяева свиных метастронгилид и их естественная зараженность. — Труды Башкирской гельминтологической экспедиции. — Уфа, 1938. — С. с. 187 - 233.
↑ Назарова, Н. С., Утенкова, А. П. Влияние условий обитания дождевых червей на их зараженность личинками Metastrongylus в Беловежской пуўе. — Труды Всесоюзного института гельминтологии им. К. И. Скрябина. — 1967. — Т. 13. — С. 187 - 191.