Візантыйская Балгарыя

Візантыйская Балгарыя - перыяд у гісторыі Балгарыі, які доўжыўся з 1018 па 1186 год, падчас якога яе тэрыторыя знаходзілася пад уладай Візантыйскай імперыі .

У 1018 годзе, пасля ўпартай і жорсткай барацьбы, візантыйскі імператар Васіль II Балгарабойца знішчыў Першае Балгарскае царства і ўключыў яго землі ў склад Візантыі ^[1] . Балгарская царква была падпарадкавана Канстанцінопальскаму патрыярху, а многія шляхетныя балгарскія роды былі пераселены ў азіяцкую частку імперыі.

Пасля гэтага балгары неаднаразова рабілі паўстанні супраць візантыйскага валадарства — паўстанне Пятра Дэляна ў 1040—1041 ^[2], Георгія Вотеха ў 1072 годзе ^[3], але ўсе яны былі задушаны.

Балгарская дзяржаўнасць была адноўлена ў 1186 годзе, дзякуючы новаму, на гэты раз паспяховаму паўстанню пад кіраўніцтвам братоў Пятра і Асеня . Было абвешчана незалежнае Другое Балгарскае царства, а браты сталі яго царамі ^[4] .

• Гісторыя Балгарыі
• Асманская Балгарыя
• Васіль II Балгарабойца
• Пётр II Дзялян

• Златарскі, В. Гісторыя на българската държава прэз сярэдніце веку, том II: Българыя пад візантыйскае валадарства, Выдавецтва «Навука і мастацтва», Сафія, 1972.
• Літаўрын, Г. Балгарыя і Візантыя ў XI-XII стст., Выдавецтва Акадэміі навук СССР, Масква, 1960.
• Паўлаў, Пл. Бунтары і авантурысты ў Средновековна България, Выдавецтва «Абагар», Вяліка Търнава 2000