Генадзь Сцяфанавіч Шыманоўскі

Генадзь Сцяфанавіч Шыманоўскі
дэпутат Сойма Польшчы[d] 1930 — 1939
Нараджэнне	2 чэрвеня 1891(1891-06-02) Пацейкі, Пацейкаўскі сельсавет, Капыльскі раён, Беларусь
Смерць	5 красавіка 1981(1981-04-05) (89 гадоў) Уроцлаў, Польшча
Месца пахавання	Грабішынскія могілкі[d]
Партыя	Лагер нацыянальнага аб’яднання Беспартыйны блок супрацоўніцтва з урадам[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Генадзь Сцяфанавіч Шыманоўскі (1891, ваколіцы Слуцка — ?) — беларускі палітык міжваеннай Польскай Рэспублікі, пасол польскага Сейма III, IV і V склікання (1930—1939).

Беларус. Верагодна, з'яўляецца сынам дыякана Сцяфана Шыманоўскага, настаўніка Пацейкаўскага народнага вучылішча ў 1900 годзе^[1].

Навучаўся ў Маскве на эканаміста. У 1924 годзе працаваў у Хрысціянскім банку ў Клецку. Пасля выконваў абавязкі дырэктара Хрысціянскага народнага банка ў Нясвіжы. З 1927 года звязаны з самакіраваннем у Навагрудку.

У 1930 годзе вылучаўся ад Беспартыйнага блоку супрацы з урадам, у выніку чаго атрымаў мандант пасла з акругі Навагрудак. У 1935 і 1938 гадах ізноў абраны ў сейм, гэтым разам у акрузе Баранавічы. Падчас сейма IV склікання выконваў функцыі сакратара Прамыслова-гандлёвай камісіі.

Арыштаваны 8 красавіка 1940 года ў Нясвіжы. Асуджаны 29 лістапада 1940 года паводле артыкула 74 Крымінальнага кодэкса БССР за «контррэвалюцыйную дзейнасць» да 8 гадоў выпраўленча-працоўных лагераў^[1].

Памёр 5 красавіка 1981 года ва Уроцлаве. Пахаваны на Грабішынскіх могілках^[2].

• Gienadiusz Szymanowski, Dwanaście lat — wspomnienia z lat 1927—1939, Торунь 1998, wyd. Adam Marszałek, ss. 312 (польск.)

• Рэцэнзія Яўгена Мірановіча на ўспаміны Генадзя Шыманоўскага