Грамадзянская авіяцыя

Грамадзянская авіяцыя — галіна вытворчасці і абслугоўвання, прызначаная для: перавозкі пасажыраў, багажу, грузаў і пошты, выканання авіяцыйных работ у розных галінах эканомікі (сельская гаспадарка, будаўніцтва, ахова лясоў, абслугоўванне экспедыцый і да т.п.), аказання медыцынскай дапамогі насельніцтву і правядзення санітарных мерапрыемстваў; эксперыментальных і навукова-даследчых работ; навучальных, культурна-асветных і спартыўных мерапрыемстваў, а таксама пошукава-выратавальных і аварыйна-выратавальных работ і аказання дапамогі ў выпадку стыхійнага бедства.

У лістападзе 1944 г. была падпісана Чыкагская канвенцыя аб міжнароднай грамадзянскай авіяцыі, адным з пунктаў якой было стварэнне ICAO — міжнароднай арганізацыі грамадзянскай авіяцыі.

Пры павелічэнні патоку перавозак кантроль за паветранай прасторай ператвараецца ў вялікую праблему. Таму ў 1963 г. быў усталяваны так званы Еўракантроль, у які ўвайшлі Бельгія, Францыя, ФРГ, Люксембург, Нідэрланды і Англія для назірання як за вайсковымі, так і цывільнымі палётамі самалётаў краін-удзельніц. Існуе таксама тэндэнцыя каардынаваць абслугоўванне паміж нацыянальнымі авіялініямі; напрыклад, быў усталяваны ў 1963 г. Паветраны саюз паміж Францыяй (Air France), ФРГ (Lufthansa), Італіяй (Alitalia), Бельгіяй (Sabena). 

• Паветраны транспарт

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 5: Гальцы — Дагон / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1997. — Т. 5. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0090-0 (т. 5).