Гіяцынт (міфалогія)

Гіяцынт
стар.-грэч.: Ὑάκινθος
Смерць Гіяцынта
Пол	мужчынскі пол
Бацька	Pieros[d]
Маці	Кліо
Браты і сёстры	Polyboea[d] і Cynortas[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Гіякі́нф (стар.-грэч.: Ὑάκινθος, таксама Гіяцы́нт) — у старажытнагрэчаскай міфалогіі^[1] сын спартанскага цара Амікла і Дыямеды^[2], або сын Эбала^[3]. Паводле іншай версіі, сын Піера і Кліо^[4], быў каханы Апалонам і Фамірысам, фракійскім спеваком.

Юнак незвычайнай прыгажосці, каханы Апалона (ці Барэя^[5]). Калі аднойчы Апалон і Гіякінф спаборнічалі ў кіданні дыска, Зефір з рэўнасці^[6], накіраваў кінуты Апалонам дыск у галаву Гіякінфа, і той памёр. На месцы, куды праліліся кроплі крыві Гіякінфа, вырасла цудоўная кветка^[7].

У гонар Апалона і Гіякінфа штогод уначы^[8] спраўляліся ў Аміклах ля Еўрота, у Лаконіі, трохдзённыя святы Гіякінфіі^[9] (Гіякінтыі, Ὑακίνθια), якія існавалі яшчэ ў часы Рымскай імперыі. Фігура Гіякінфа з’яўляецца на самых ранніх манетах з Тарэнта^[10]. Каля Тарэнта паказвалі магілу Гіякінфа ці Апалона^[11].

• Mellink M.J. Hyakinthos. Utrecht, 1943.
• Petersson M. Cults of Apollo at Sparta. The Hiakinthia, the Gymnopaidia and the Karneia. L., 1992.