Даменіка Гаджыні

Даменіка Гаджыні
Даменіка Гаджыні
Дата нараджэння	не раней за 1420 і не пазней за 1425
Месца нараджэння	Бісонэ[d], падакруга Чэрэзіа[d], акруга Лугана[d], кантон Тычына, Швейцарыя;
Дата смерці	не раней за 29 верасня 1492 і не пазней за 30 верасня 1492
Месца смерці	Палерма, правінцыя Палерма, Сіцылія, Каралеўства Італія;
Грамадзянства	Швейцарыя;
Род дзейнасці	скульптар, архітэктар
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Даменіка Гаджыні (італ.: Domenico Gagini; 1449 — 1492) — італьянскі скульптар, прадстаўнік сям’і Гаджыні, многія з якіх былі скульптарамі і мастакамі і працавалі ў перыяд Сярэднявечча і Рэнесансу. Першым вядомым прадстаўніком сямейства быў дзед Даменіка Белтрамэ Гаджыні, а таксама тры яго сына — П’етра, Джавані і Больш. Бацьку Даменіка звалі таксама П’етра.

Біяграфія

Даменіка нарадзіўся ў вёсцы Бісонэ ў Тычына (цяпер Швейцарыя), а вучыўся ў Фларэнцыі пад настаўніцтвам Філіпа Брунелескі. Ён стаў першым скульптарам з сямейства, якое дамаглося шырокай папулярнасці. У 1447 годзе ён прыехаў у Геную, дзе працаваў над скульптурай купала сабора Сан-Джавані-Батыста. У 1457 годзе Даменіка стаў адным з прыдворных скульптараў караля Альфонса Арагонскага ў Неапалі. У 1463 годзе ён пераехаў у Палерма, дзе разам з сынамі Антанела і Антоніа заўважна паўплывалі на дэкаратыўную архітэктуру вострава, працуючы скульптарамі для мноства характэрных збудаванняў.

Адной з найбольш значных прац у творчасць Даменіка Гаджыні стала дэкаратыўнае ўпрыгожванне некаторых элементам інтэр’еру Кафедральнага сабора Палерма.

Даменіка Гаджыні памёр у Палерма ў 1492 годзе.