Даміян Васілевіч Шыбнёў

Даміян Васілевіч Шыбнёў
Даміян Васілевіч Шыбнёў
Дата нараджэння	1881
Месца нараджэння	Марыупаль, Расійская імперыя
Дата смерці	1930
Месца смерці	Керч, УССР
Грамадзянства	Расійская імперыя →
Род дзейнасці	мастак
Жанр	партрэт, нацюрморт, пейзаж, тэматычная карціна
Вучоба	Мастацкае вучылішча Адэскага таварыства прыгожых мастацтваў (1903), Вышэйшае мастацкае вучылішча пры Імператарскай Акадэміі мастацтваў у Пецярбургу (1910)
Вядомыя працы	«Нацюрморт з грэцкай вазай» (1910-я), «Жаночы партрэт» (1910-я), «Толя малюе» (1910-я)
Уплыў	Павел Чысцякоў, Ілья Рэпін
Уплыў на	Аляксандр Шыбнёў
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Даміян Васілевіч Шыбнёў (1881, Марыупаль, Расійская імперыя — 1930, Керч, УССР) — расійскі мастак-жывапісец, вучань Паўла Чысцякова і Іллі Рэпіна. Пачынальнік вялікай мастацкай дынастыі — бацька мастака Анатоля Шыбнёва, дзед мастака Яўгена Шыбнёва, прадзед мастака Аляксандра Шыбнёва^[1].

Біяграфія

Нарадзіўся ў Марыупалі у сям'і купца 2-й гільдыі. У 1889 годзе паступіў у Марыупальскуя Аляксандраўскую гімназію, якую скончыў у 1897. Па заканчэнні гімназіі паступіў у мастацкае вучылішча Адэскага таварыства прыгожых мастацтваў, якое скончыў у 1903 годзе. Яго выкладчыкамі былі Д. Крайнеў, А. Іярыні, К. Кастандзі, Г. Ладыжэнскі. У 1910 скончыў Вышэйшае мастацкае вучылішча пры Імператарскай Акадэміі мастацтваў у Пецярбургу. Настаўнікамі яго былі Павел Чысцякоў і Ілья Рэпін. У 1906 годзе здзейсніў паездку ў Парыж для знаёмства з творамі імпрэсіяністаў.

У 1911 годзе, пасля заканчэння вучобы ў Пецярбургу, па стане здароўя быў змушаны пасяліцца ў Керчы, дзе працаваў дырэктарам карціннай галерэі пры археалагічным музеі, выкладаў у гімназіі.

Работы захоўваюцца ў дзяржаўных калекцыях Керчы, Феадосіі, Саратава, Алматы, музеі-кватэры Ісака Бродскага ў Пецярбургу, прыватных зборах.

Сучасныя мастацкія крытыкі апісваюць творчасць Даміяна Шыбнёва як

з'яву вытанчанага і афарбаванага лёгкай меланхоліяй захаду класічнай культуры. Спалучаючы рысы сімвалізму, мадэрну і імпрэсіянізму, яго работы часам подобныя да чароўнага сну, хоць сюжэтна цалкам рэалістычныя. Мастак быў здольны бачыць і маляваць знешне някідкія імгненні жыцця, як каштоўнасць.^[2]