Дзяніс Васілевіч Шэліхаў

Дзяніс Шэліхаў
Дзяніс Шэліхаў
Агульная інфармацыя
Поўнае імя	Дзяніс Васілевіч Шэліхаў
Нарадзіўся	23 чэрвеня 1989 (35 гадоў); Херсон, Херсонскі гарадскі савет[d], Херсонская вобласць, УССР, СССР;
Грамадзянства	Украіна
Рост	187 см
Вага	79 кг
Пазіцыя	брамнік
Інфармацыя пра клуб
Клуб	Вікторыя (Сумы)
Нумар	22
Маладзёжныя клубы
	ДЮСШ-15 (Кіеў)
2003	Сістэма-Борэкс (Барадзянка)
Клубная кар’ера
Нацыянальная зборная
	↑ Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 9 кастрычніка 2023. ; ↑ Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах, адкарэктавана станам на 30 красавіка 2018 ;
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Дзяніс Шэліхаў (нар. 23 чэрвеня 1989, Херсон, УССР) — украінскі футбаліст, брамнік сумскай «Вікторыі».

Клубная кар’ера

Выхаванец ДЮСШ-15 (Кіеў), трэніраваўся ў заслужанага трэнера Украіны Аляксандра Мікалаевіча Пасекі. У 2003 годзе правёў некалькі гульняў у ДЮФЛ у складзе дзіцячай каманды клуба «Сістэма-Борэкс» (Барадзянка).

Пасля далучыўся да днепрапятроўскага «Дняпра», з 2007 года пачаў прыцягвацца да матчаў каманды дублёраў клуба. Восенню 2009 года абараняў браму каманды «Дняпро-75», якая выступала ў Другой лізе чэмпіянату Украіны. Вясной 2010 года некалькі разоў трапляў у заяўку галоўнай каманды «Дняпра» на матчы Прэм’ер-лігі як рэзервовы брамнік, аднак ні разу на поле не выходзіў.

У пачатку 2012 года далучыўся на ўмовах арэнды да луцкай «Валыні», у складзе якой дэбютаваў ва ўкраінскай Прэм’ер-лізе.

У чэрвені 2012 года рэзервовы галкіпер «Дняпра» Антон Канібалоцкі перайшоў у данецкі «Шахцёр», і кіраўніцтва днепрапятроўскага клуба вярнула Шэліхава з арэнды. Ужо 5 жніўня 2012 года Шэліхаў правёў свой першы афіцыйны матч у браме галоўнай каманды «Дняпра», у якім прапусціў адзін гол ад кіеўскага «Арсенала». Усяго да канца сезона 2012/2013 правёў на апошняй мяжы абароны днепрапятроўцаў 4 гульні. У другой палове 2013 года зноў быў арандаваны «Валынню», аднак не правёў ніводнай сустрэчы, і пазней доўгі час заставаўся рэзервовым брамнікам «Дняпра».

З пачатку сезона 2016/17 пачаў гуляць у «Дняпры» ў стартавым складзе. Аднак з-за памылак і няўдалай гульні Дзяніса з лістапада асноўным брамнікам дніпран стаў Андрэй Лунін^[2]. 12 студзеня 2017 года пакінуў «Дняпро» ў статусе свабоднага агента^[3].

У ліпені 2017 года перайшоў у беларускі клуб «Іслач»^[4]. Неўзабаве стаў асноўным брамнікам каманды і дапамог ёй захаваць месца ў Вышэйшай лізе. У лістападзе 2017 года, за тур да заканчэння чэмпіянату, разам з іншымі ўкраінскімі легіянерамі пакінуў «Іслач»^[5].

У сакавіку 2018 года далучыўся да іншага беларускага клуба — дэбютанта Вышэйшай лігі сталічнага «Промня» — і неўзабаве падпісаў з ім кантракт^[6]. У першай палове сезона 2018 чаргаваўся на пазіцыі брамніка з Максімам Плотнікавым, з лета, пасля зыходу Плотнікава, замацаваўся ў якасці асноўнага брамніка, у канцы сезона стаў саступаць месца Арцёму Сароку. У снежні 2018 года па заканчэнні кантракта пакінуў «Прамень»^[7].

У студзені 2019 года стаў іграком грузінскага клуба «Сабуртала», дзе быў другім брамнікам. У 2020 годзе вярнуўся ва Украіну, выступаў у Першай лізе за «Мікалаеў», сезон 2020/21 правёў у клубе «ВПК-Агра».

У ліпені 2021 года далучыўся да харкаўскага «Металіста 1925», дзе быў рэзервовым брамнікам. У ліпені 2022 года перайшоў у чаркаскі ЛНЗ, а ў ліпені 2023 года стаў іграком сумскай «Вікторыі».