Херсонская вобласць

Херсонская вобласць
Херсонская вобласць
	Херсонська область
Герб[d]	Сцяг[d]
Краіна	Украіна
Уваходзіць у	Украіна (1991—?);
Адміністрацыйны цэнтр	Херсон
Дата ўтварэння	30 сакавіка 1944
Кіраўнік	Генадзь Лагута[d]
Насельніцтва	▼1 001 598 чал. (1 студзеня 2022);
Плошча	28,461 тыс.
Вышыня; над узроўнем мора; • Найвышэйшы пункт; • Сярэдняя вышыня; • Самы нізкі пункт	; ; 102 м; 46 м; 0 м
Часавы пояс	UTC+2 і UTC+03:00
Код ISO 3166-2	UA-65
Код аўтам. нумароў	ВТ
Афіцыйны сайт
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Херсо́нская во́бласць (укр.: Херсо́нська о́бласть) — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ва Украіне. Плошча вобласці складае 28,461 тыс. км². Насельніцтва — 1 037 640 чалавек (2019). Адміністрацыйны цэнтр — горад Херсон.

У складзе вобласці 49 тэрытарыяльных грамад^[2].

Геаграфія

Размешчана на поўдні Украіны; абмываецца Чорным і Азоўскім морамі. Берагавая лінія парэзана залівамі і ліманамі (Дняпроўскі ліман, Сіваш, Ягарлыцкі, Тэндраўскі, Джарылгацкі залівы). Шмат астравоў. Уздоўж узбярэжжа распасціраюцца косы: Тэндраўская, Кінбурнская, Арабацкая Стрэлка.

Большая частка тэрыторыі ў межах Прычарнаморскай нізіны (вышыня каля 100 м). Паверхня парэзана далінамі рэк, ярамі. Карысныя выкапні: мінеральныя будаўнічы матэрыялы (пясок, гліна, вапнякі), солі Сіваша, торф, лекавыя гразі.

Клімат умерана кантынентальны. Сярэдняя тэмпература студзеня ад −3 да −5 °C, ліпеня 21—23 °C. Ападкаў 300—400 мм за год.

Галоўная рака — Дняпро. Да чэрвеня 2023 года існавала Кахоўскае вадасховішча.

На поўначы пашыраны чарназёмныя глебы, на поўдні — цёмна-каштанавыя і каштанавыя. Стэпы пераважна разараныя, невялікія ўчасткі дрэвава-хмызняковай расліннасці. Запаведнікі Асканія-Нова, Чарнаморскі.

Гісторыя

Херсонская вобласць была ўтворана 30 сакавіка 1944 года ў складзе УССР. З 1991 года ў незалежнай Украіне.

З 2022 года значная частка Херсонскай вобласці акупавана Расіяй і не кантралюецца ўладамі Украіны.

Крыніцы

Літаратура

Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 17: Хвінявічы — Шчытні / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 17. — 512 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0279-2 (т. 17).