Дзяніс Юр’евіч Коўба

Дзяніс Коўба
Дзяніс Коўба
	Дзяніс Коўба ў складзе «Крылаў»
Агульная інфармацыя
Поўнае імя	Дзяніс Юр’евіч Коўба
Мянушка	Забойца
Нарадзіўся	6 верасня 1979; Віцебск, Віцебская вобласць, БССР, СССР;
Памёр	18 лістапада 2021 (42 гады); Масква, Расія;
Грамадзянства	Беларусь
Рост	188 см
Вага	82 кг
Пазіцыя	паўабаронца
Клубная кар’ера
Нацыянальная зборная
Трэнерская кар’ера
	↑ Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў. ; ↑ Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах ;

Дзяніс Юр’евіч Коўба (6 верасня 1979, Віцебск, Беларуская ССР — 18 лістапада 2021, Масква) — беларускі футбаліст (паўабаронца) і трэнер. Выступаў за нацыянальную зборную Беларусі (2002—2007).

Кар’ера

Маці — беларуска, бацька — украінец. Пачаў гуляць у футбол у Віцебску. Пасля дзіцяча-юнацкай спартыўнай школы віцебскага «Лакаматыва» гуляў спачатку за дубль, а потым і за асноўны склад каманды. Па парадзе бацькі ў 1998 годзе Коўба з’ехаў ва Украіну, у кіраваградскую «Зорку», выступала тады ў вышэйшай лізе ўкраінскага чэмпіянату.

У канцы чэрвеня 2000 года самарскія «Крылы Саветаў» заключылі з Коўбам двухгадовы кантракт. 27 чэрвеня ён правёў за «Крылы» свой першы матч, выйшаўшы на 75 хвіліне сустрэчы з «Аланіяй» ва Уладзікаўказе замест Сяргея Ігнашэвіча.

10 сакавіка 2007 года Дзяніс Коўба правёў свой 200-ы матч у складзе «Крылаў Саветаў» (ва ўсіх спаборніцтвах), якім стала гульня 1-га тура чэмпіянату Расіі супраць падмаскоўных «Хімкаў».

30 верасня 2007 года ў гульні 25-га тура ў Маскве з «Дынама» згуляў за «Крылы Саветаў» 188 матч у чэмпіянатах Расіі і стаў аднаасобным рэкардсменам самарскага клуба па гэтым паказчыку.

29 ліпеня 2009 года Коўба перайшоў у чэшскую «Спарту», з якой стаў чэмпіёнам Чэхіі. Пазней вярнуўся ў «Крылы Саветаў».

20 снежня 2011 года пакінуў самарскі клуб у сувязі з заканчэннем кантракта. У 2012 годзе гуляў за «Александрыю» і «Хімкі», пасля чаго завяршыў кар’еру.

У сакавіку 2013 года стаў трэнерам-селекцыянерам «Крылаў Саветаў»^[4]. У другой палове 2017 года вярнуўся ў Беларусь, арганізаваўшы з Віталем Булыгам дзіцячую школу ў Мінску^[5].

У студзені 2018 года ўвайшоў у трэнерскі штаб «Віцебска»^[6]. У студзені 2020 года перайшоў на пасаду галоўнага трэнера дубля віцебскага клуба^[7], у 2021 годзе зноў далучыўся да штабу асноўнай каманды. Пакінуў «Віцебск» у ліпені 2021 года^[8]. У 2021 годзе ў якасці аматара выступаў таксама за клуб «Гарадоцкія львы» ў Другой лізе.

У лістападзе 2021 года апынуўся ў рэанімацыі маскоўскай інфекцыйнай бальніцы № 2 з дыягназам COVID-19^[9]. Памёр 18 лістапада 2021 года^[10].