Другая праграма ЦТ

ЦТ-2
2-я праграма Цэнтральнага тэлебачання
Краіна Сцяг СССР СССР
Зона вяшчання Сцяг СССР СССР
Час вяшчання (1950-е) с 19:00 до 22:00
(1960-е) с 18:00 до 23:00
(1970-е—1982) будныя днi: с 18:00/19:30 до 23:00
выхадны: с 15:00/19:00 — 23:00
с 7:00 до 1:00 (пн—вс)
(1982—1991)
Мова вяшчання рускi
Цэнтр кіравання Масква, Шабалаўскі тэлецэнтр (1956—1967)
Масква, тэлецентр «Астанкiна» (1967—1991)
Фармат выявы 576i (SDTV)
Дата пачатку вяшчання 14 лютага 1956 года
Дата канца вяшчання 26 снежня 1991 года
Прычына зачынення Ліквідацыя Усесаюзнай дзяржаўнай тэлерадыёвяшчальнай кампаніі СССР
Заменены Сцяг СССР РТР
Заснавальнік Сцяг СССР СССР (як заснавальнік Дзяржаўнага камітэта СССР па тэлебачанні і радыёвяшчанні)
Уладальнік Сцяг СССР СССР (як заснавальнік Дзяржаўнага камітэта СССР па тэлебачанні і радыёвяшчанні)
Кіраўнікі Георгій Іваноў (намеснік старшыні Дзяржтэлерадыё СССР, 1965-1970)
Энвер Мамедаў (намеснік старшыні Дзяржтэлерадыё СССР, 1970-1985)
Леанід Краўчанка (намеснік старшыні Дзяржтэлерадыё СССР, 1985-1988)
Рыгор Шэвелеў (намеснік старшыні Дзяржтэлерадыё СССР, 1988-1991)
Віктар Любаўцаў (галоўны рэдактар галоўнай рэдакцыі інфармацыі Цэнтральнага тэлебачання, 1977-1983)
Эдуард Сагалаеў (галоўны рэдактар інфармацыі Цэнтральнага тэлебачання, 1988-1990)
Барыс Хесін (дырэктар творчага аб’яднання «Экран»)
Роднасныя каналы Сцяг СССР Першая праграма ЦТ
Сцяг СССР Маскоўская праграма
Сцяг СССР Адукацыйная праграма
Сцяг СССР Ленінградская праграма
Сцяг СССР Шостая праграма

2-я праграма Цэнтральнага тэлебачання (таксама — «ЦТ-2»)[1] — асноўная агульнасаюзная, інфармацыйная, грамадска-палітычная, пазнавальная і мастацкая агульнасаюзная праграма Цэнтральнага тэлебачання СССР[2]. Рэдакцыі і студыі тэлеканала размяшчаліся ў тэлецэнтры «Астанкіна» (АСК-1).

Гiстория

1956—1981. Другая (маскоўская) праграма ЦТ

Тэлеканал пачаў сваё вяшчанне 14 лютага 1956 года[3] як «Другая (маскоўская) праграма ЦСТ». З 16 мая 1957 года — «Другая праграма ЦТ».

Першапачаткова ажыццяўляў вяшчанне толькі ў вячэрні час на тэрыторыі Масквы і Маскоўскай вобласці. Акрамя агульнатэматычных перадач на другім канале трансляваліся таксама праграмы для маскоўскага гледача. У 1960 годзе на базе ЦТ была створана Галоўная рэдакцыя праграм для Масквы. Першай перадачай яе стала інфармацыйная праграма «Маскоўскія навіны», якая з’явілася ў студзені 1961 года»[4]. Затым з’явіліся інфармацыйная праграма «Хроніка Маскоўскага тыдня», публіцыстычныя праграмы «Падмаскоўныя сустрэчы», «Масква і масквічы» і іншыя[5][6]. З 1964 года на «Другой праграме ЦТ» стала выходзіць перадача для дзяцей «Добрай ночы, малыя!».

У 1960-я — сярэдзіне 1970-х гадоў ахоп вяшчання «Другой праграмы ЦТ» быў пашыраны[7][8][9][10][11][12][13]. У сярэдзіне 1970-х гадоў Вілен Васільевіч Ягораў, які працаваў рэдактарам на ЦТ, адзначаў:

«Другая праграма ЦТ» была разлічана на аўдыторыю, якая складаецца з гледачоў Масквы і Падмаскоўя. Аднак далейшае развіццё тэхнічных сродкаў транспарціроўкі перадач «Другой праграмы ЦТ», уключэнне ў радыус яе дзеяння новых абласцей РСФСР, а таксама Беларусі, Латвіі і Літвы ставіць па-новаму пытанне аб характары вяшчання па гэтай праграме.

[14]

У 1977 годзе[15] зона распаўсюджвання «Другая праграма ЦТ» рэзка скарацілася. З гэтага моманту яна працягнула вяшчаць толькі ў Маскве, Маскоўскай і часткова Разанскай абласцях. У астатніх жа рэгіёнах Савецкага Саюза замест «Другой праграмы ЦТ» сталі трансляваць «Чацвёртую праграму ЦТ»[16][17].

Зноскі

  1. БСЭ, ст. «Татарская Автономная Советская Социалистическая Республика». Архівавана з першакрыніцы 31 снежня 2021. Праверана 23 ліпеня 2020.
  2. БСЭ, ст. «Телевидение». Архівавана з першакрыніцы 2 мая 2021. Праверана 22 ліпеня 2020.
  3. История советского телевидения: от первых опытов до «Останкино» Архівавана 21 студзеня 2022. // Ferra.ru, 29 сентября 2014
  4. Козловский В. Н. Телевидение. Взгляд изнутри. 1957—1996 годы Архівавана 22 лютага 2022.. — М.: Готика, 2002. — 19 с.
  5. Передачи для Москвы и Московской области Архівавана 15 верасня 2021. // Телевидение и радиовещание СССР. — М.: Искусство, 1979.
  6. Телепрограмма с 21 по 23 ноября 1964 года. Портал города Люберцы и Люберецкого района. Архівавана з першакрыніцы 22 лютага 2022. Праверана 23 жніўня 2019.
  7. Владимир Маковеев. Четвёртая программа центрального телевидения и шестое чувство режиссёра! // ТелеЦЕНТР. 2007. № 1.
  8. История Краснодарского КРТПЦ. Архівавана з першакрыніцы 22 лютага 2022. Праверана 23 мая 2020.
  9. История Волгоградского ОРТПЦ. Архівавана з першакрыніцы 22 лютага 2022. Праверана 9 мая 2020.
  10. История Саратовского ОРТПЦ. Архівавана з першакрыніцы 31 снежня 2021. Праверана 9 мая 2020.
  11. История Кировского ОРТПЦ. Архівавана з першакрыніцы 31 снежня 2021. Праверана 11 мая 2020.
  12. История Пермского КРТПЦ. Архівавана з першакрыніцы 22 лютага 2022. Праверана 11 мая 2020.
  13. История Челябинского ОРТПЦ. Архівавана з першакрыніцы 23 лютага 2022. Праверана 11 мая 2020.
  14. Егоров В.В. Телевидение и зритель. — М.: Мысль, 1977. — 194 с.
  15. Телевидение и радиовещание СССР Архівавана 1 снежня 2021.. — М.: Искусство, 1979.
  16. Центральное телевидение: Краткая характеристика программ Архівавана 1 снежня 2021. // Телевидение и радиовещание СССР. — М.: Искусство, 1979.
  17. lenin-znamya-1976 1. pub.lib48.ru. Архівавана з першакрыніцы 22 лютага 2022. Праверана 19 лістапада 2020.
Prefix: a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9

Portal di Ensiklopedia Dunia

Kembali kehalaman sebelumnya