Дыега Марцінес Барыа

Дыега Марцінес Барыа
Дыега Марцінес Барыа
	ісп.: Diego Martínez Barrio
міністр унутраных спраў Іспаніі[d]
	12 верасня 1933 — 8 кастрычніка 1933
Папярэднік	Сант’яга Касарэс Кірога
Пераемнік	Manuel Rico Avello[d]
старшыня Савета міністраў Іспаніі[d]
	8 кастрычніка 1933 — 16 снежня 1933
Папярэднік	Алехандра Лерус[d]
Пераемнік	Алехандра Лерус[d]
ваенны міністр Іспаніі[d]
	16 снежня 1933 — 23 студзеня 1934
Папярэднік	Vicente Iranzo[d]
Пераемнік	Diego Hidalgo y Durán[d]
міністр унутраных спраў Іспаніі[d]
	23 студзеня 1934 — 3 сакавіка 1934
Папярэднік	Manuel Rico Avello[d]
Пераемнік	Rafael Salazar Alonso[d]
president of the Cortes republicanas[d]
	16 сакавіка 1936 — 31 сакавіка 1939
Папярэднік	Santiago Alba y Bonifaz[d]
старшыня Савета міністраў Іспаніі[d]
	18 ліпеня 1936 — 19 ліпеня 1936
Папярэднік	Сант’яга Касарэс Кірога
Пераемнік	Хасэ Хіраль
дэпутат кортэсаў Другой Іспанскай Рэспублікі[d]
	7 ліпеня 1931 — 9 кастрычніка 1933
дэпутат кортэсаў Другой Іспанскай Рэспублікі[d]
	28 лістапада 1933 — 7 студзеня 1936
дэпутат кортэсаў Другой Іспанскай Рэспублікі[d]
	21 лютага 1936 — 2 лютага 1939
кіраўнік іспанскай дзяржавы[d]
	7 красавіка 1936 — 11 мая 1936
Папярэднік	Нісета Алькала-Самора
Пераемнік	Мануэль Асанья
Нараджэнне	25 лістапада 1883[…]; Севілья, правінцыя Севілья, Андалусія, Іспанія[…];
Смерць	1 студзеня 1962[…] (78 гадоў); Парыж, рэгіён Іль-дэ-Франс, Метраполія Францыі, Францыя[…];
Месца пахавання	Cemetery of San Fernando[d]; Сен-Жэрмен-ан-Ле;
Партыя	Radical Republican Party[d];
Аўтограф
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Дыега Марцінес Барыа (ісп.: Diego Martínez Barrio; 25 лістапада 1883, Севілья — 1 студзеня 1962, Парыж) — іспанская палітычны дзеяч. Старшыня іспанскіх картэсаў, міністр унутраных спраў, старшыня ўрада, прэзідэнт Другой Іспанскай рэспублікі.

Біяграфія

Быў выхадцам з простай сям’і: бацька працаваў муляром, а маці гандлявала на рынку^[5]. Самому Барыа даводзілася шмат працаваць з ранняга дзяцінства. Пасталеўшы, ён актыўна ўліваецца ў палітычнае жыццё Севільі. У юным узросце становіцца масонам, дзе дасягае вялікіх вышынь^[6].

У 1930 годзе ўдзельнічае ў падпісанні Сан-Себасцьянскага пакта. Пры ўсталяванні Другой Іспанскай Рэспублікі Дыега Марцінес Барыа атрымлівае пасаду міністра шляхоў зносін у Часовым урадзе. У 1933 годзе ён прызначаны на пасаду міністра ўнутраных спраў, але праз месяц становіцца старшынёй урада (на 68 дзён).

У 1936 годзе займае пасаду старшыні картэсаў, яго партыя — Рэспубліканскі саюз — далучаецца да Народнага фронту. У 1936 годзе становіцца на некалькі дзён прэзідэнтам. Крыху пазней, 19 ліпеня, у адказ на путч франкістаў, прызначаны прэм’ер-міністрам, каб пераканаць кіраўнікоў перавароту скласці зброю і здацца. Падаў у адстаўку ў той жа дзень, зразумеўшы, што грамадзянская вайна непазбежна.

Пасля перамогі Франсіска Франка Дыега Марцінес Барыа эмігруе ў Францыю. У 1945 годзе, знаходзячыся ў г. Лос-Анджэлес, аб’яўляецца прэзідэнтам Рэспублікі ў эміграцыі. Заставаўся ім да 1962 года. У выніку, канчаткова перабраўся ў Парыж, дзе і памёр. У 2000 годзе яго астанкі перанеслі ў Севілью.