Дэвальвацыя

Дэвальва́цыя — зніжэнне залатога зместу грашовай адзінкі ва ўмовах залатога стандарту. У сучасных умовах тэрмін ужываецца для сітуацый значнага зніжэння курсу нацыянальнай валюты адносна цвёрдых валют (звычайна, долару ЗША, еўра, SDR). Дэвальвацыя разглядаецца як інструмент цэнтральных банкаў у кіраванні нацыянальнай валютай, супрацьлеглы рэвальвацыі.

Ва ўмовах вагання валютнага курсу не адбываецца прамога афіцыйнага прызначэння каштоўнасці нацыянальнай валюты. Цэнтральны банк можа хіба ўскоснымі метадамі (валютнымі інтэрвенцыямі) змяняць курс. У гэтых умовах дэвальвацыя будзе не вынікам прыняцця афіцыйнага дакументу, а вынікам змянення каштоўнасці валюты пад уздзеяннем рыначных механізмаў.

Спіс найбольшых дэвальвацый пасля 1990 года^[1].

Краіна	Год	Велічыня, %
Беларусь	2011	54,4
Аргенціна	2002	54
Эфіопія	1992	54
Расія	1998	38
Беларусь	1999	37
Інданезія	1998	37
Мексіка	1995	36
Рэспубліка Карэя	1997	34
Бразілія	1999	33
Уругвай	2002	29
Эквадор	1999	29

Курс беларускага рубля з 2009 года прывязаны да «кошыку валют», у які ўваходзяць долар ЗША, еўра і расійскі рубель.^[2] На 2011 год калідор ваганняў курсу беларускага рубля адносна кошыка валют устаноўлены ў межах ±12%^[3]. 23 мая 2011 года Беларусь пабіла сусветны рэкорд па дэвальвацыі нацыянальнай валюты — рубель быў дэвальваваны на 54,4%. Беларуская дэвальвацыя, паводле звестак Сусветнага банка, стала самай вялікай за 20-гадовую сусветную гісторыю, абагнаўшы эфіопскую 1992 года і аргенцінскую 2002 года^[1].

• Вальвацыя
• Рэвальвацыя

• Нацыянальны банк Рэспублікі Беларусь