Схематычнае адлюстраванне незалежнага ад дэадэніліравання дэкапавання ў S. cerevisiae
Працэс дэкепінгу інфармацыйнай РНК заключаецца ў гідролізе структуры 5'-кэпа РНК, пры якім утвараецца 5'-монафасфат. У эўкарыёт гэты 5'-монафасфат з’яўляецца субстратам для 5'- экзануклеазы Xrn1[1], і мРНК хутка разбураецца. Існуе мноства сітуацый, якія могуць прывесці да зняцця кэпа, некаторыя з якіх абмяркоўваюцца ніжэй.[2]
У пракарыётаў першасны транскрыпт мРНК натуральным чынам мае 5'-трыфасфатную групу пасля бактэрыяльнай транскрыпцыі; фермент RppH выдаляе малекулу пірафасфату з 5'-канца, ператвараючы 5'-трыфасфат у 5'-манафасфат, што запускае дэградацыю мРНК рыбануклеазамі.[3][4]
Трансляцыя і распад
Унутры цэляў існуе баланс паміж працэсамі трансляцыі і распаду мРНК.[2] РНК, якія актыўна транслююцца, звязваюцца палісомамі і эўкарыятычнымі фактарамі ініцыяцыі eIF-4E і eIF-4G (у эўкарыёт). Гэта блакуе доступ да кэпа ферменту дэкепінга DCP2 і абараняе малекулу мРНК. Ва ўмовах недахопу пажыўных рэчываў або віруснай інфекцыі трансляцыя можа парушацца і дэкапаванне стымулявацца. Гэты баланс адлюстроўваецца ў памеры і колькасці цытаплазматычных структур, вядомых як P-цельцы.[5][6]
Спецыфічныя шляхі распаду
Існуе шэраг спецыфічных шляхоў распаду, якія распазнаюць анамальныя мРНК і спрыяюць іх дэкепінгу. Нонсэнс-апасродкаваны распад распазнае заўчасныя стоп-кадоны і спрыяе дэкапаванню, а таксама распаду экзасомай. Таксама было паказана, што некаторыя класы мікраРНК стымулююць дэкепінг.
