Казімір Марачэўскі

Казімір Марачэўскі
Казімір Марачэўскі
	; Халева[d]
маршалак шляхты Пружанскага павета
	15 снежня 1814 — 1832
Нараджэнне	4 сакавіка 1788; Стары Куплін[d], Пружанскі павет, Расійская імперыя;
Смерць	11 ліпеня 1832 (44 гады)
Род	Марачэўскія[d]
Бацька	Мацей Марачэўскі
Маці	Ганна з Асоўскіх[d]
Жонка	Канстынцыя з Мальскіх[d]
Член у	Сябры чалавецтва;
Узнагароды

Казімір Мацеевіч Марачэўскі (польск.: Kazimierz Moraczewski; 4 сакавіка 1788, маёнтак Стары Куплін — 11 ліпеня 1832) — дзяржаўны службовец.

Біяграфія

Паходзіў са шляхецкага роду Марачэўскіх герба «Халева». Нарадзіўся 4 сакавіка 1788 года ў маёнтку Стары Куплін, каля Пружанаў, у сям’і Мацея Марачэўскага, ростмістра янычарскай харугвы польнай булавы Вялікага Княства Літоўскага і лідскага суддзі межавога, уладальніка маёнткаў Новы і Стары Куплін Пружанскага павета, і Ганны з Асоўскіх^[1].

15 студзеня 1806 года на выбарах мясцовай шляхты быў выбраны пружанскім гродскім суддзёй. З 15 лютага 1809 г. — асэсар 2-га дэпартамента Гродзенскага галоўнага суда. 3 11 лістапада 1811 года суддзя пружанскага апеляцыйнага межавога суда^[1]^[2].

У 1812—1814 гадах Казімір Марачэўскі быў членам ваеннага камітэта Гродзенскай губерні. 15 снежня 1814 года выбраны маршалкам шляхты Пружанскага павета і займаў гэту пасаду, заўсёды аднагалосна падтрыманы, на працягу шасці 3-годдзяў без перапынку аж да 1832 года^[1].

Член масонскай ложы «Сябры чалавецтва» ў Гродне, масон 2-й ст. у 1821 годзе^[2].

Пад канец жыцця Казімір Марачэўскі фундаваў будаўніцтва мураванай уніяцкай царквы ў сваім маёнтку Стары Куплін, якая паўстала ўжо пасля яго смерці пры дапамозе Яна Крашэўскага ў 1834 годзе і была асвечана 4 сакавіка 1836 года^[1].

Памёр 11 ліпеня 1832 года. У 1833 годзе ў часопісе «Kurier Litewski» апублікаваны артыкул з нагоды яго смерці^[1].

Узнагароды

Меў узнагароды — ордэны Святога Уладзіміра 4-й ступені (1819) і Святой Ганны 2-й ступені (1825)^[1].

Сям’я

Каля 1820 года Казімір Марачэўскі пабраўся шлюбам з Канстынцыяй з Мальскіх (1800—1863). У іх нарадзіліся 3 сыны^[1]:

Севярын (1822—1874), меў маёнткі Воля Карыбутава^[pl] ў Люблінскім ваяводстве, Старая і Новая Купліна ў Пружанскім павеце^[2];
Юліян (1824-?), меў маёнтак Архова ў Познанскім ваяводстве^[2];
Генрык (1825—1852).

Усе запісаны ў дваранскую кнігу Гродзенскай губерні^[2].

У культуры

Пісьменнік Каэтан Крашэўскі, які жыў па суседству ў маёнтку Доўгае, пакінуў успаміны пра тыя часы і прыгадваў Казіміра Марачэўскага і Стары Куплін, бо гасціў у цёткі сваёй Канстанцыі, якая была жонкай пана Казіміра. Пана Марачэўскага прыгадвае з павагаю, як добрага прыяцеля яго бацькі, як разам раслі і праводзілі час з ягонымі сынамі^[1].