Казімір Фалькевіч

Казімір Фалькевіч (1865, в. Шастакі, Тургельская гміна, Віленскі павет — верасень 1922) — беларускі нацыянальны дзеяч, селянін.

Уваходзіў у склад Беларускай рады ў Вільні ў 1918 годзе. Уваходзіў у склад Тарыбы і ўдзельнічаў у стварэнні Міністэрства беларускіх спраў Літвы^[1].

У кастрычніку 1920 — сакавіку 1921 года працаваў агентам па закупках у Дэпартаменце аправізацыі Сярэдняй Літвы.

Паведамленне пра смерць селяніна Казіміра Фалькевіча 28 верасня 1922 года надрукавала газета «Беларускі Звон». Яго прозвішча можна сустрэць у працы Антона Луцкевіча «Польская акупацыя ў Беларусі» (1920). Памяці К. Фалькевіча прысвечаны некралог «Дзядзька Фалькевіч», напісаны Антонам Луцкевічам пад псеўданімам «Яго таварыш»^[2]. Пазней у заходнебеларускім друку з'явяцца матэрыялы, падпісаныя псеўданімам К. Фалькевіч, крыптанімамі К. Ф., К. Ф-віч. Гэта Луцкевіч вырашыў унесьмяроціць імя свайго таварыша^[1].

• Кузьма Цярэшчанка Мой удзел у беларускім руху // ARCHE. — № 11-2011. — С. 67. — ISSN 1392-9682.