Камель

Камель гіганцкай секвоі

Каме́ль — тоўстая частка ствала дрэва непасрэдна над коранем і карэнішчам, тоўсты «ніжні» канец бервяна або расліны, корань воласа, дзяржальня мятлы, абвязаная частка пучка дубцоў або галінак, веніка. Камлём таксама называюцца верхні «каранёвы» канец палі, тоўстая частка (дзяржальня) вудзільна.

Вывернуты з зямлі камель часам называюць карчом.

Назва паходзіць ад слова «кім», блізка таксама да літ.: kamėnas, kamíenas, лат.: kamans, «камель»[1].

Зноскі

  1. Этимологический словарь русского языка Фасмера. Масква, 1986. С. 298
Prefix: a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9

Portal di Ensiklopedia Dunia

Kembali kehalaman sebelumnya