Капская вобласць
Капская вобласць (ад нідэрл.: Kaap — мыс Добрай Надзеі, да якога прымыкае вобласць) — своеасаблівая прыродная экасістэма Афрыкі, вядомая дзякуючы краявіднай разнастайнасці раслін-эндэмікаў (да 90 % выглядаў)[1] і свайму размяшчэнню ў больш прахалоднай субтрапічнай зоне (з-за Бенгельскага цячэння)[2] дзякуючы чаму вобласць стала адной з нямногіх зон інтэнсіўнай еўрапейскай пасяленчай каланізацыі (Капская калонія). У цяперашні час Капская вобласць цалкам уваходзіць у склад ПАР (Заходне-Капская правінцыя са сталіцай у горадзе Кейптаўн і Усходне-Капская правінцыя).[3] Капская вобласць — самае маленькае з фларыстычных царстваў зямлі.[1] Капская вобласць ахоўваецца рознымі міжнароднымі праграмамі. У 1975 годзе рэгіён Дэ-Хуп увайшоў у спіс водна-балотных угоддзяў, якія ахоўваюцца Рамсарскай канвенцыяй, у 1998 годзе быў створаны біясферны рэзерват Когелберг, а ў 2004 годзе ахоўныя тэрыторыі Капскай фларыстычнай вобласці былі прылічаны да аб’ектаў Сусветнай спадчыны ЮНЕСКА.[4] ХарактарыстыкаЗаймае пустынныя і паўпустынныя раёны з разнастайнымі ландшафтамі. Вызначаецца вялікай фларыстычнай своеасаблівасцю. Сустракаецца каля 7000 відаў вышэйшых раслін, з якіх больш палавіны эндэмікі (прадстаўнікі 7 сямействаў: амарылісавыя, касачовыя, пратэйныя і іншыя). Найбольш характэрныя сямейства раслін — бабовыя, верасовыя, касачовыя, пратэйныя, складанакветныя і іншыя. Флора мае генетычныя сувязі з трапічнай Афрыкай, Міжземнамор’ем і шэрагам абласцей Паўднёвага паўшар’я, асабліва з Аўстралійскай біяграфічнай вобласцю. Фауна адносна бедная. Некаторыя групы беспазваночных (напрыклад, перыпаты) з’яўляюцца рэліктамі. З насякомых эндэмічныя жук-алень, некаторыя саранчовыя. Сярод птушак эндэмічныя 15 родаў з 297. Сярод 83 родаў млекакормячых 8 эндэмічных (віверы, некаторыя грызуны, даўгапяты, златакраты, трубказубы). Характэрныя жывёлы — антылопа скакун, бурая гіена, віверы, даўганогі, квага. Зноскі
Літаратура
|
||||||||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
