Каэфіцыент інтэлекту

Каэфіцыент інтэлекту
Каэфіцыент інтэлекту
Кароткая назва	IQ, IQ, QI, QI, QI, QI, CI, CI, CI, ай-к’ю, ik, IK, IK, IK, איי קיו, אײַ-קיו, ไอคิว, CD і ÄO
Measurement scale	Wechsler Intelligence Scale for Adults[d], Raven's Progressive Matrices[d], Stanford–Binet Intelligence Scales[d], Figure Reasoning Test[d] і Cattell Culture Fair Intelligence Test[d]
Test method	intelligence test[d]
Супрацьлегласць	adaptability quotient[d], rationality quotient[d] і emotional quotient[d]
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Каэфіцые́нт інтэле́кту (англ.: IQ — intelligence quotient) — колькасная адзнака ўзроўня інтэлекту чалавека: узровень інтэлекту адносна ўзроўню інтэлекту сярэднестатыстычнага чалавека такога ж узросту. Вызначаецца з дапамогай спецыяльных тэстаў. Тэсты IQ разлічаны на ацэнку разумовых здольнасцяў, а не ўзроўню ведаў эрудзіраванасці. Каэфіцыент інтэлекту з’яўляецца спробай ацэнкі фактару агульнага інтэлекту (g).

Тэсты IQ распрацоўваюцца так, каб вынікі апісваліся звычайным размеркаваннем з сярэднім значэннем IQ, роўным 100 і такім роскідам, каб 50 % людзей мелі IQ паміж 90 і 110 і па 25 % — ніжэй 90 і вышэй 110. Сярэдні IQ выпускнікоў амерыканскіх вну складае 105, выдатнікаў — 130—140. Значэнне IQ меней 70 часта кваліфікуецца як разумовая адсталасць.