Кніга Дзімы

	; Партрэт евангеліста з кнігі Дзімы
	; Партрэт евангеліста з кнігі Дзімы
	Кніга Дзімы. VIII стагоддзе
Матэрыял	пергамент
	Бібліятэка Трыніці-каледжа[d]
	(інв. MS 59)
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Кніга Дзімы (Дублін, Трыніці-каледж (руск.) (бел., MS.A.IV.23) — ірландскае (руск.) (бел. кішэннае Евангелле VIII стагоддзя, якое паходзіць з абацтва Роскрэй (руск.) (бел., заснаванага Святым Кронанам (англ.) (бел. у графстве Тыперэры (руск.) (бел., Ірландыя.

Апісанне

Акрамя чатырох Евангелляў, паміж Евангеллямі ад Лукі і Іаана, маецца паслядоўнасць для Саборавання (руск.) (бел. і прычашчэння хворых. Ацалелыя ілюмінацыі рукапісу — гэта некалькі сюжэтных ініцыялаў, тры старонкі з партрэтамі евангелістаў (англ.) (бел. і адна старонка з сімвалам евангеліста (руск.) (бел.. кішэннае Евангелле (укр.) (бел. — гэта ярка выражаны астраўны (укр.) (бел. фармат, яшчэ адным яркім прыкладам якога з’яўляецца Мулінгская кніга (англ.) (бел..

Усе Евангеллі, акрамя Евангелля ад Іаана «напісаныя па большай частцы хуткім курсіўным шрыфтам (руск.) (бел.», у той час як апошняе «напісанае іншай рукой, акуратным мінускулам (укр.) (бел.»^[1]. Яно падпісана пісцом, Дзімам МакНаці, у канцы кожнага з Евангелляў. Гэты Дзіма традыцыйна атаясамліваецца з Дзімам, які пасля быў епіскапам Конара (англ.) (бел., аб якім казаў Папа Ян IV у лісце пра пелагіянства (руск.) (бел. ў 640 годзе. Гэта атаясненне, аднак, не можа быць устойлівым.

Кумдах

У XII стагоддзі рукапіс быў заключаны ў багата ўпрыгожаны кумдах або рэлікварый. Адзін яго фасад мае ажурнае (англ.) (бел. ўпрыгажэнне ў паўночным стылі рынгерыке (укр.) (бел.. Ёсць якасная рэпрадукцыя 1908 года ў Метраполітэн-музеі ў Нью-Ёрку, якая не выстаўляецца, але мае добрыя ілюстрацыі, даступныя онлайн, у адрозненне ад арыгіналу^[2].

У культуры

Вядомая легенда распавядае, што Кронан папрасіў манаха, званага Дзіма, скапіяваць кнігу, але гэта нібыта павінна было зроблена ў адзін дзень. Дзіма прыступіў да працы над гэтай невыканальнай задачай, і перапісваў пастаянна, без перапынку для ежы. Увесь час, які ён працаваў, сонца не заходзіла. Калі Дзіма скончыў, ён думаў, што праца заняла ўсяго адзін дзень, калі ў рэчаіснасці прайшло сорак. Гэты цуд прыпісваецца Кронану^[3].