Ліль-Бабс

Ліль-Бабс
шведск.: Lill-Babs
Асноўная інфармацыя
Дата нараджэння	9 сакавіка 1938(1938-03-09)[1][2]
Месца нараджэння	Ервсё[d], Юсдаль, лен Еўлебарг, Швецыя[1][2]
Дата смерці	3 красавіка 2018(2018-04-03)[3][4][…] (80 гадоў)
Месца смерці	Стакгольм-Хедвіг-Элеанора[d], камуна Стакгольм, лен Стакгольм, Швецыя[1]
Месца пахавання	Järvsö Cemetery[d][5][6]
Краіна	Швецыя
Муж	Lasse Berghagen[d][1][5] і Kjell Kaspersen[d][1][5]
Дзеці	Kristin Kaspersen[d], Malin Berghagen[d] і Monica Svensson[d]
Музычная дзейнасць
Прафесіі	спявачка, актрыса, тэлевядучая, аўтабіёграф
Інструменты	вакал
Жанры	поп-музыка і соўл[d]
Грамадская дзейнасць
Член у	Stadsbrudskåren[d][7]
Узнагароды
lill-babs.com (шведск.)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Барбру Маргарэта Свенсан, больш вядомая пад сцэнічным імем Ліль-Бабс (швед. Barbro Margareta «Lill-Babs» Svensson; 9 сакавіка 1938, Ервсё, Хельсінгланд, Швецыя — 3 красавіка 2018, Стакгольм, Швецыя) — шведская спявачка, актрыса і тэлевядучая. З канца 1950-х і да сваёй смерці ў 2018 годзе Ліль-Бабс з’яўлялася адной з самых папулярных артыстак Швецыі. У 1961 годзе яна прадстаўляла Швецыю на конкурсе Еўрабачанне ў Канах (Францыя) з песняй «Красавік, красавік» (англ.: «April, april») (заняла 14-е месца). Была добра вядомая дзякуючы сваёй песні «Ты ўсё яшчэ кахаеш мяне, Клас-Ёран?» (швед. «Ar du kar i mej annu Klas-Goran?»)

Барбру Маргарэта Свенсан нарадзілася ў Ярвсё, за 290 км на поўнач ад Стакгольма. Упершыню яна спявала ў царкве ва ўзросце 11 гадоў. Яе першае публічнае выступленне было з калегам яе бацькі, які акампанаваў яе выступленню на акардэоне^[8]. Першы публічны выступ Барбру Маргарэта Свенсан адбыўся ў Ярвсё ў 1953 годзе^[9]. Неўзабаве пасля гэтага яна пачала спяваць з аркестрам Ласе Шэнінга. Яе заўважылі, калі яна спявала ў радыёперадачы Morgonkvisten («Ранняя раніца») у 1954 годзе. Яе выступ спадабаўся музыканту і музычнаму прадзюсару Сайману Брэму (швед. Simon Brehm), які ўзяў яе з сабой у Стакгольм. Брэм быў менеджарам Свенсан да самай сваёй смерці ў 1967 годзе. Менавіта ён даў Свенсан яе сцэнічнае імя «Ліль-Бабс», якое з’яўляеца гульнёй слоў — маленькая Бабс, як сувязь са старэйшай і адначасова больш вядомай спявачкай Алісай Бабс (швед. Alice Babs)^[10]. У 1954 годзе яна выпусціла свой першы музычны альбом, гэта была грамафоная кружэлка з дзвюма песнямі: «Min mammas boogie» («Бугі маёй мамы») і «Svar till 'Ung och kar'» («Адказ на песню» Young And In Love")^[11]. Неўзабаве пасля гэтага яна вярнулася ў Ярвсё і нарадзіла дачка Моніку.

Ліль-Бабс дэбютавала на тэлебачанні ў 1957 годзе, а першае шоў, якое выйшла пад яе імем, з’явілася ў 1958 годзе^[11].

У 1959 годзе яна выканала песню Стыкана Андэрсана (швед. Stikkan Anderson) "Ты ўсё яшчэ любіш мяне, Клас-Ёран? (швед. «Är du kär i mej ännu Klas-Göran?»), якая стала сапраўдным хітом таго часу^[12].

Ліль-Бабс таксама знялася ў шведскіх кінафільмах Svenska Floyd І En nolla för mycket^[12].

Ліл-Бабс прадстаўляла Швецыю на конкурсе песні Еўрабачанне-1961 з песняй «Красавік, Красавік»(англ.. «April, april»). Першапачаткова ў нацыянальным фінале яна была выкананая спяваком Сіў Мальмквіст (швед. Siw Malmkvist), але Ліль-Бабс была абраная для выканання песні ў Канах, заняўшы 14-ае месца на конкурсе^[13]. Ліль-Бабс таксама выступала на шведскім фестывалі песні Melodifestivalen тры разы ў 1960, 1961 і 1973 годзе^[13]. У 1969 годзе яна прыняла ўдзел у нарвежскім Melodi Grand Prix, але не здолела заваяваць галоўны прыз^[14]. Неўзабаве пасля Еўрабачання яна пачала кар’еру ў ФРГ, дзе знялася ў некалькіх фільмах. Яна таксама выпусціла два сінгла на англійскай мове для музычнага рынку Злучаных Штатаў Амерыцы^[15].

У 1963 годзе Ліль-Бабс пазнаёмілася з «Бітлз» (англ. The Beatles), калі яна была галоўнай запрошанай зоркай на падлеткавым музычным шоў «Drop-In», трансляваным на шведскім тэлеканале SVT. Невядомая тады яшчэ свету група «Бітлз» папрасіла яе даць ім аўтограф^[16].

Ліль-Бабс прадставіла публіцы некалькі тэлевізійных шоў, такіх як Hemma hos Lill-Babs (1987), Morgonlust (1988), Vem tar vem (1990) і Cocktail (1991), усе з іх трансляваліся на шведскім тэлебачанні SVT^[17].

У 2010 годзе яна ўдзельнічала ў тэлевізійным шоў «Так нашмат лепш» (швед. Så mycket bättre) на TV4^[18]. У 2012 годзе Ліль-Бабс прыняла ўдзел у шведскім тэлешоў «Зоркі ў замку» (швед. Stjärnorna på slottet), якое транслявалося на SVT, дзе яна распавяла пра сваю кар’еру^[19]. У 2017 і 2018 гадах яна грала лесбійскага персанажа Гугэ (швед. Gugge) у двух сезонах серыяла Bonusfamiljen на SVT.

У 2017 годзе тэлеканал TV4 паказаў двухсерыйны дакументальны фільм «Жыццё Ліль-Бабс» (швед. Lill-Babs, Leva livet), які распавёў пра яе лёс і творчасць ^[20].

Ліль-Бабс памерла 3 красавіка 2018 года пасля анкалогіі і сардэчнай недастатковасці^[16].

У дзень яе смерці шведскія тэлеканалы SVT і TV4 змянілі сеткі вяшчання, каб паказаць у эфіры праграмы пра Ліль-Бабс. SVT транслявала біяграфічны дакументальны фільм 2004 года "Lill-Babs i 50 år («Ліль-Бабс ужо 50 гадоў»)^[21], уключаючы дакументальны фільм TV4 ад 2017 года.

Яна была пахавана ў царкве Ярвсё 28 мая таго ж года^[22].

Ліль-Бабс была замужам за спеваком Ласэ Бергхагенам у 1965—1968^[23]. У 1969—1973 гадах яна была замужам за нарвежскім футбалістам К’елам Касперсенам^[24]. У яе тры дачкі: Моніка Свенсан (нар. 1955), Малін Бергхаген (нар. 1966) і Крысцін Касперсэн (нар. 1969)^[25].

Яна выпусціла аўтабіяграфію «Яна — гэта я» (швед. Hon är jag) у 1996 годзе^[26].

У 2017 годзе Ліль-Бабс была ўключана ў Залу славы шведскай музыкі^[11].

(Крыніца: Discogs artist page^[27])

(Крыніцы: Swedish Film Database^[28] — IMDb artist page^[29]))