Матэматычная індукцыяМатэматычная індукцыя — у матэматыцы — адзін з метадаў доказу. Звычайна выкарыстоўваецца, каб даказаць нейкае сцвярджэнне для ўсіх натуральных лікаў. Для гэтага даказваецца «першае сцвярджэнне» — база індукцыі, і затым даказваецца, што калі любое сцвярджэнне ў бясконцай паслядоўнасці сцвярджэнняў дакладна, то дакладна і наступнае — крок індукцыі. Дакладнае апісаннеХай патрабуецца ўсталяваць справядлівасць бясконцай паслядоўнасці сцвярджэнняў, занумараваных натуральнымі лікамі: Прымем, што
Тады ўсе сцвярджэнні нашай паслядоўнасці дакладныя. Пэўнасць гэтага метаду доказу выцякае з так званай аксіёмы індукцыі, пятай з аксіём Пеана, якія вызначаюць натуральныя лікі. Пэўнасць гэтага метаду доказу эквівалентная таму, што ў любым падмностве натуральных лікаў існуе мінімальны элемент. Існуе таксама варыяцыя, так званы прынцып поўнай матэматычнай індукцыі. Вось яго строгая фармулёўка. Хай маецца паслядоўнасць сцвярджэнняў . Прымем, што
Тады ўсе сцвярджэнні ў гэтай паслядоўнасці дакладныя. Прынцып поўнай матэматычнай індукцыі таксама выцякае з аксіёмы індукцыі і яму эквівалентны, гэта значыць, яго можна ўзяць замест аксіёмы індукцыі ў аксіёмах Пеана. ПрыкладыЗадача. Даказаць, што, якое б ні было натуральнае n і сапраўднае q, адрозненае ад адзінкі, выконваецца роўнасць Доказ. Індукцыя па n. База, n = 1: Пераход: выкажам здагадку, што тады
што і патрабавалася даказаць. Каментар: пэўнасць сцвярджэння у гэтым доказе — тое ж, што пэўнасць роўнасці
Варыяцыі і абагульненніЛітаратура
|
Portal di Ensiklopedia Dunia