Мікалай Іванавіч Лобач

Мікалай Іванавіч Лобач
дэпутат Барысаўскага гарадскога Савета дэпутатаў[d] 1991 — 1995
Нараджэнне	1945 Барысаў, Мінская вобласць, Беларуская ССР, СССР
Партыя	КПСС
Адукацыя	машынабудаўнічы факультэт БНТУ (1985)
Месца працы	Мінскі аўтамабільны завод Барысаўскі завод аўтатрактарнага электраабсталявання Барысаўскі завод агрэгатаў Мінскі маторны завод
Узнагароды	Заслужаны работнік прамысловасці Рэспублікі Беларусь (1994)

Мікалай Іванавіч Лобач (1945, Барысаў, Мінская вобласць) — беларускі гаспадарчы дзеяч і палітык.

Дэпутат Вярхоўнага Савета Беларусі 12-га склікання.

Нарадзіўся ў 1945 годзе ў Барысаве.

Працаваў слесарам-выпрабавальнікам на Мінскім аўтамабільным заводзе. Пасля службы ў арміі — начальнік аддзела тэхнічнага кантролю на Барысаўскім заводзе аўтатрактарнага электраабсталявання.

У 1985 годзе скончыў машынабудаўнічы факультэт Беларускага політэхнічнага інстытута^[1].

З 1985 года працаваў галоўны інжынерам, у 1989—1999 гадах — дырэктарам Барысаўскага завода агрэгатаў.

У 1990 годзе абраны ў Вярхоўны Савет Беларусі 12-га склікання. Балатаваўся па Барысаўскай-Паўночнай выбарчай акрузе № 50. Член КПСС да жніўня 1991 года. Галасаваў за прыняцце Закона «Аб забеспячэнні палітычнай і эканамічнай самастойнасці БССР» і пастановы Вярхоўнага Савета «Аб дэпартызацыі органаў дзяржаўнай улады і кіравання Беларускай ССР, дзяржаўных прадпрыемстваў, устаноў, арганізацый і ўласнасці Камуністычнай партыі Беларусі і Ленінскага Камуністычнага Саюза Моладзі Беларусі»^[2].

З 1999 года да 2014 года працаваў генеральным дырэктарам Мінскага маторнага завода.

Абіраўся дэпутатам Барысаўскага гарадскога савета 21-га, 22-га і 23-га скліканняў.

• Заслужаны работнік прамысловасці Рэспублікі Беларусь (1994),
• ордэн Пашаны (2004) — за шматгадовую плённую працу ў галіне машынабудавання, вялікі асабісты ўклад у развіццё прамысловасці рэспублікі^[3],
• ордэн Дружбы (2005, Расія)^[4].