Мікалай Канстанцінавіч Мышкін

Мікалай Канстанцінавіч Мышкін
Мікалай Канстанцінавіч Мышкін
Дата нараджэння	12 мая 1948 (77 гадоў)
Месца нараджэння	Іванава, Іванаўская вобласць, РСФСР, СССР;
Род дзейнасці	навуковец
Навуковая сфера	матэрыялазнаўства, mechanical property[d] і трыбалогія[d]
Месца працы	Інстытут праблем механікі РАН[d]; Інстытут механікі металапалімерных сістэм імя У. А. Белага НАН Беларусі;
Навуковая ступень	доктар тэхнічных навук (1985)
Навуковае званне	прафесар (1991); акадэмік НАН Беларусі (2009);
Альма-матар	Іванаўскі дзяржаўны энергетычны ўніверсітэт[d] (1971);
Прэміі	прэмія Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі

Мікалай Канстанцінавіч Мышкін (нар. 12 мая 1948, г. Іванава, Расія) — беларускі вучоны ў галіне матэрыялазнаўства і трыбатэхнікі. Акадэмік Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (2009; чл.-кар. з 2004), доктар тэхнічных навук (1985), прафесар (1991).

Біяграфія

Скончыў Іванаўскі энергетычны інстытут імя У. І. Леніна (1971), аспірантуру Інстытута праблем механікі Акадэміі навук СССР (1976).

З 1977 года малодшы, старшы навуковы супрацоўнік, з 1987 года галоўны навуковы супрацоўнік, загадчык лабараторыі, загадчык аддзела, з 2002 па 2017 год дырэктар Інстытута механікі металапалімерных сістэм імя В. А. Белага НАН Беларусі^[3], з 2017 - загадчык аддзела 4 «Трэнне, змазка і эксплуатацыйная ўстойлівасць матэрыялаў» дадзенага Інстытута^[4].

Узнагароды

Прэмія Ленінскага камсамола ў галіне навукі і тэхнікі (1982). Прэмія Акадэміі навук Беларусі за лепшую навуковую працу (1993). Прэмія Урада Расійскай Федэрацыі ў галіне навукі і тэхнікі (2004). Прэмія Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (2011).

Навуковая дзейнасць

Асноўным напрамкам навуковай дзейнасці з’яўляецца аналіз тапаграфіі і механічных уласцівасцей паверхневых слаёў, механіка і электрафізіка кантакту цвёрдых цел, дыягностыка зношвання машын, навуковае прыборабудаванне для аналізу паверхневых слаёў і кантактных узаемаадносін на мікра- і нанаўзроўні. Распрацаваў новыя матэрыялы і змазкі для вузлоў трэння, прыборы для дыягностыкі зношвання машын, атамна-сілавыя мікраскопы, адгезіометры, трыбометры і мікратрыбометры.

Аўтар звыш 200 работ, у тым ліку 12 манаграфій, больш за 50 аўтарскіх пасведчанняў і патэнтаў, у т.л. больш за 20 замежных.

Бібліяграфія

Физико-химическая механика избирательного переноса при трении. М.: Наука, 1979 (в соавт.).
Акустические и электрические методы в триботехнике. Мн.: Наука и техника, 1987 (перевод: N.Y.: Allerton Press, 1988) (в соавт.).
Структура и методы формирования износостойких поверхностных слоев. М.: Машиностроение, 1991 (в соавт.).
Магнитные жидкости в машиностроении. М.: Машиностроение, 1993 (в соавт.).
Introduction to Tribology. Seoul: CMG Publishers, 1997 (в соавт.).
Трибодиагностика машин. Мн.: Белорусская наука, 2005 (совм. с Марковой Л. В.).
Трение, смазка, износ. М.: Физматлит, 2007 (совм. с Петроковцом М. И.).
Electrical Contacts: fundamentals, applications and technology. N.Y.: CRC Publishers, 2007 (в соавт.).
Материаловедение. Мн.: ИВЦ Минфина, 2008 (в соавт.).