Нацыянальная жандармерыя (Кот-д’Івуар)

Нацыянальная жандармерыя
Гады існавання	з 22 лютага 1960
Краіна	Кот-д’Івуар
Падпарадкаванне	Міністэрства абароны Кот-д’Івуара
Уваходзіць у	Узброеныя сілы Кот-д’Івуара
Тып	жандармерыя
Колькасць	15 000 чалавек
Войны	Першая Івуарыйская вайна Другая Івуарыйская вайна

Нацыянальная жандармерыя (фр.: Gendarmerie nationale) — складовая частка Узброеных Сіл Кот-д’Івуара, якая выконвае паліцэйскія функцыі. Падпарадкоўвацца непасрэдна міністэрству абароны. Заснавана 22 лютага 1960 года^[1].

Жандармерыя звычайна адказвае за бяспеку ў сельскіх і прыгарадных раёнах, у той час як гарадскія раёны кантралюе нацыянальная паліцыя.

У сферу дзейнасці жандармерыі ўваходзяць:

• судовыя даручэнні: назіранне за правапарушэннямі; вышук і затрыманне асоб, якія ўчынілі крымінальныя правапарушэнні; судовае расследаванне.
• адміністрацыйныя задачы: грамадская бяспека, падтрыманне парадку, дапамога і выратаванне, дарожны рух.
• ваенныя місіі: ваенная паліцыя і асобныя аперацыі.

У шэрагах нацыянальнай жандармерыі служаць каля 15 000 чалавек. Фарміраванне падзелена на некалькі мабільных і ведамасных раёнаў, якія адпавядаюць чатыром пастаянным ваенным акругам. Маюцца як дзеючыя, так і рэзервовыя падраздзяленні. У крызісны перыяд сілы жандармерыі могуць быць прызваны для ўзмацнення арміі.

У складзе жандармерыі лічацца наступныя фарміраванні і органы:

• Вярхоўнае камандаванне нацыянальнай жандармерыі;
• Генеральная інспекцыя нацыянальнай жандармерыі;
• Тэрытарыяльныя фарміраванні, што складаюць ведамасную жандармерыю;
• Фарміраванні мабільнай жандармерыі;
• Адміністрацыя і дапаможныя арганізацыі;
• Арганізацыі па навучанні персаналу;
• Падраздзяленне ўмяшання нацыянальнай жандармерыі.

Кожны рэгіён краіны адпавядае раёну жандармерыі, камандзір якога непасрэдна падпарадкоўваецца вышэйстаячаму камандуючаму нацыянальнай жандармерыі. Гэты афіцэр камандуе ўсімі падраздзяленнямі ведамаснай жандармерыі, размешчанымі ў яго рэгіёне.

Вышэйшае камандаванне нацыянальнай жандармерыі кіруе злучэннямі і часцямі. Яно распрацоўвае дактрыну занятасці, накіроўвае і каардынуе дзеянні падраздзяленняў. Гэта таксама орган падтрымкі прыняцця палітычных рашэнняў па ўсіх пытаннях, што тычацца жандармерыі ў цэнтральнай адміністрацыі (бюджэт, занятасць і г.д.). Камандаванне з’яўляецца часткай Міністэрства абароны Кот-д’Івуара.

Генеральная інспекцыя нацыянальнай жандармерыі, створаная ў 2005 годзе, уключае ў сябе некалькі службаў, у тым ліку тэхнічную інспекцыю, якая адказвае, у прыватнасці, за кантроль за выкананнем этыкі і расследаванне любых правапарушэнняў, учыненых супрацоўнікамі жандармерыі.

У івуарыйскай жандармерыі ёсць дзве ўстановы для падрыхтоўкі кадраў — у Абіджане і Далоа^[2].

Тэрытарыяльная жандармерыя знаходзіцца ў пастаянным кантакце з насельніцтвам. У асноўным яна выконвае задачы па прадухіленні, рэпрэсіям, судовай або адміністрацыйнай паліцыі. Станам на 2019 год, тэрытарыяльная жандармерыя складалася з 6 легіёнаў, 32 рот і 164 брыгад^[3]. Кожная брыгада адказвае за дзённае і начное назіранне за адным або некалькімі муніцыпалітэтамі, а таксама за прыём насельніцтва. Жандары прымаюць скаргі, вырабляюць адміністрацыйныя і судовыя расследаванні. Жандармерыя з Міністэрства ўнутраных спраў падтрымлівае сувязі з войскам і Міністэрствам абароны. Байцы працуюць у супрацоўніцтве з нацыянальнай і муніцыпальнай паліцыяй, мытняй і сіламі Інтэрполу.

Мабільная жандармерыя складаецца з шасці мабільных легіёнаў, якія раскіданы па тэрыторыі дзяржавы. Яна адказвае за канкрэтныя місіі бяспекі, умяшання, абароны, даследаванняў і назірання. Асноўнай адзінкай з’яўляецца эскадрылля, якой камандуе капітан або камандзір эскадрыллі. Многія маладыя жандармы накіроўваецца ў мабільную жандармерыю пасля заканчэння пачатковай падрыхтоўкі для яе ўдасканалення і набыцця першага вопыту перад перакладам у ведамасную жандармерыю.

Жандармерыя размяшчае спецыялізаванымі фармаваннямі, такімі як:

• Падраздзяленне ўмяшання. Складаецца прыкладна з 420 чалавек (52 кадравых афіцэра і крыху больш за 300 унтэр-афіцэраў). Байцы прайшлі спецпадрыхтоўку і аснашчаны для выканання антытэрарыстычных місій. Фарміраванне створана на ўзор французскага GIGN.
• Брыгада бяспекі. Яе задача заключаецца ў падтрыманні парадку і бяспекі, барацьбе з вулічнымі рабаўнікамі і рэкетам, арганізацыі змешаных патрулёў ва ўзаемадзеянні з паліцыяй і арміяй.
• Эскадрылля абароны важных асоб.
• Эскадрыллі пара-камандас
• Група AeroPort, якая адказвае за абарону аэрапортаў.
• Брыгады сабачай паліцыі.
• Групоўка бранятанкавых эскадрылляў, абсталяваная колавай бранятэхнікай.
• Падраздзялення па размініраванні.
• Цэнтр каардынацыі аператыўных рашэнняў^[4]. Займаецца забеспячэннем бяспекі стратэгічных аб’ектаў, барацьбой з арганізаванай злачыннасцю і ўсімі формамі тэрарызму, прадухіленнем замахаў на нацыянальную бяспеку, аказаннем дапамогі ў выпадку прыродных або тэхнагенных катастроф у буйных гарадах. У шэрагах падраздзялення служаць 750 чалавек.

• 
  Падраздзяленне ўмяшання.
• 
  Брыгада бяспекі.
• 
  Цэнтр каардынацыі аператыўных рашэнняў.

Жандармерыя мае тры катэгорыі: рэзервісты, памочнікі-добраахвотнікі, унтэр-афіцэры і афіцэры.

Рэзервісты (корпус, даступны па грамадзянскім конкурсе або па старшынстве ў прафесіі), не маюць звання ў жандармерыі.

• Добраахвотнікі (корпус даступны па грамадзянскаму конкурсу або конкурсу рэзервістаў)
• 1-ы клас, студэнт-валанцёр івуарыйскай жандармерыі.
• Брыгадзір (Добраахвотніцкі корпус)
• Брыгадны начальнік (Добраахвотніцкі корпус)
• Унтэр-афіцэры (корпус даступны па грамадзянскаму або добраахвотнаму конкурсу)
  • Maréchal des Logis
  • Maréchal des Logis-Chef
  • Adjudant
  • Adjudant-Chef
  • Major
• Афіцэры
  • Другі лейтэнант
  • Лейтэнант
  • Капітан
  • Камандзір эскадрыллі
  • Падпалкоўнік
  • Палкоўнік

• 
  Трэніроўка байцоў падраздзялення ўмяшання.
• 
  Жандарм цэнтра каардынацыі аператыўных рашэнняў у баявой экіпіроўцы.

• Gaston Ouassenan, « La Gendarmerie ivoirienne », Revue de la Gendarmerie nationale, 1er trimestre, no 83, Paris, 1970, p. 69-72.
• D. Zemgbo, « Rôle de la gendarmerie dans les pays en voie de développement », Revue de la Gendarmerie nationale, no 13, Abidjan, 1972, p. 5-7
• S. Konan Kouamé, « La gendarmerie nationale et le maintien de l'ordre », Revue de la Gendarmerie nationale, no 20, Abidjan, 1975, p. 8-10