Нгуен Тхі Дзінь

Нгуен Тхі Дзінь
Нгуен Тхі Дзінь
	в’етн.: Nguyễn Thị Định
Нараджэнне	15 сакавіка 1920; Lương Hòa[d], Giồng Trôm[d], Бенчэ[d], В’етнам;
Смерць	26 жніўня 1992 (72 гады); Bến Tre[d], Бенчэ[d], В’етнам;
Партыя	Камуністычная партыя В’етнама;
Член у	В’етконг;
Дзейнасць	палітыка і вайна ў В’етнаме
Род войскаў	В’етнамская народная армія
Званне	генерал-маёр
Бітвы	вайна ў В’етнаме;
Узнагароды	;
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Нгуен Тхі Дзінь (в’етн.: Nguyễn Thị Định; нар. 15 сакавіка 1920 — 26 жніўня 1992) — в’етнамская рэвалюцыянерка, дзеяч нацыянальна-вызваленчага руху Паўднёвага В’етнама.

Біяграфія

Нарадзілася 15 сакавіка 1920 года ў сялянскай сям’і ў суполцы Лыонгхоа (павет Зенгчом правінцыі Бенчэ, Паўднёвы В’етнам).

У рэвалюцыйную барацьбу ўключылася ва ўзросце 18 гадоў. У 1939 годзе за ўдзел у нацыянальна-вызваленчым руху супраць французскага каланіялізму была арыштаваная і да 1943 года знаходзілася ў турме.

Актыўна ўдзельнічала ў Жнівеньскай рэвалюцыі 1945 года, якая паклала канец В’етнамскай імперыі.

У гады вайны Супраціву 1945—1954 гадоў знаходзілася на кіруючай працы ў асацыяцыі жанчын за выратаванне Радзімы і ў Нацыянальным Саюзе В’етнама (Льен-В’ет).

У студзені 1960 года ўзначаліла штаб паўстання супраць урада прэзідэнта Нго Дзінь З’ема у роднай правінцыі Бенчэ, які стаў пачаткам партызанскай вайны ў дэльце Меконг^[2].

З 1961 года — старшыня Саюза жанчын за вызваленне Паўднёвага В’етнама, намеснік галоўнакамандуючага ўзброенымі сіламі вызвалення Паўднёвага В’етнама.

З 1964 года — член Прэзідыума ЦК Нацыянальнага Фронту вызвалення Паўднёвага В’етнама.

Пасля заканчэння ў 1975 годзе В’етнамскай вайны і аб’яднання краіны працавала ў ЦК Камуністычнай партыі В’етнама.

Стала першай жанчынай, якая атрымала воінскае званне генерал-маёра В’етнамскай народнай арміі.

З 1987 года да канца жыцця выконвала абавязкі старшыні Нацыянальнага сходу (віцэ-прэзідэнта) Сацыялістычнай Рэспублікі В’етнам.

Узнагароды

1968 — Міжнародная Ленінская прэмія «За ўмацаванне міру паміж народамі».
1973 — Ордэн Дружбы народаў (першае ў гісторыі ўзнагароджанне гэтым Савецкім ордэнам замежнага грамадзяніна — Указ Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 7 сакавіка 1973 года)^[3].