Палдыскі (станцыя)

Станцыя
Палдыскі
Кейла — Палдыскі
Eesti Raudtee
Аператар	Elron і Operail[d]
Дата адкрыцця	1870[1]
Колькасць платформ	1
Колькасць пуцей	3
Код у АСКЧТ	081101
Код у «Экспрэс-3»	2600765
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Г Р П Талін — Хаапсалу
умоўныя абазначэнні
y порт былое дэпо Талін Коплі Талін  Нарва   Вільяндзі  Лілекюла Тондзі Ярвэ Рахумяэ Нымэ Хію Ківімяэ Пяэскюла ЦЧ «Пяэскюла» Лаагры Урда 89 км Падула Саўэ Валінгу Кейла Нійтвялья Клога Клогарана Клога-Аэдлін Пылкюла Лаокюла Палдыскі Кулна Вазалема Кібуна Лайтсэ Яаніка Рыйзіперэ Турба Эламаа Метса Рысці Вахару Паліверэ Нігула Таэбла Рыдала Уэмыйза Хаапсалу

Палдыскі (або Балтыйскі^[2]; эст.: Paldiski) — тупіковая станцыя Эстонскай чыгункі ў павеце Хар’юмаа. Знаходзіцца ў горадзе Палдыскі на лініі Кейла — Палдыскі.

Ідэя чыгункі, якая злучае сталіцу Расійскай імперыі Санкт-Пецярбург з незамерзальнымі портамі Балтыйскага мора, нарадзілася ў сярэдзіне XIX стагоддзя.

11 лістапада 1868 года Балтыйская чыгуначная кампанія ў асобе Аляксандра фон дэр Палена атрымала саступку ад Расійскай імперыі на будаўніцтва чыгункі ад Балтыйскага порта праз Рэвель да Гатчыны на ўскраіне Санкт-Пецярбурга. Будаўнічыя работы пачаліся ў 1869 годзе адначасова і з Балтыйскага порта, і з Гатчыны. Ужо ў 1869 годзе будаўніцтва чыгункі дасягнула Рэвеля, а 24 кастрычніка 1870 года чыгунка была ўрачыста адкрыта на станцыі Нарва.

У савецкія часы, калі порт Палдыскі разам з усім паўвостравам Пакры стаў важнай ваенна-марской базай і памежным пастам СССР, пасажырскі рух у Палдыскі быў абмежаваны. Першапачаткова пасажыраў правазілі да станцыі Палдыскі, але з 1967 года на чыгуначным прыпынку Лаокюла быў пабудаваны пункт пропуску і ў закрытую ваенную зону маглі ўвайсці толькі асобы, якія маюць адпаведны пропуск.

З аднаўленнем незалежнасці Эстоніі ў 1991 годзе і адыходам расійскіх войскаў у 1992 годзе пасажырскі пункт пропуску быў закрыты, а пасажырскі рух аднавіўся пад грамадзянскім кантролем.

Прыпыначныя пункты чыгункі
Папярэдняя станцыя: Лаокюла	Кейла — Палдыскі	Наступная станцыя: