Паўночны Пагай
Паўночны Пагай (індан.: Pagai Utara) — востраў у Індыйскім акіяне ў групе астравоў Ментавай. Уваходзіць у склад Інданезіі. Плошча — 622,3 км². Насельніцтва разам з Паўднёвым Пагаем (2000 г.) — 20 974 чал. ГеаграфіяВостраў мае вулканічнае паходжанне. Выцягнуты на 40 км у даўжыню і да 27 км у шырыню. Цэнтральную частку займаюць узгоркі. Гунунг-Сабеу, самы высокі з іх, дасягае 336 м. Клімат трапічны вільготны. Захаваліся рэшткі старажытных вільготных лясоў з эндэмічнай флорай і фаўнай. Востраў моцна пацярпеў ад землятрусаў 2004 і 2010 г. ГісторыяПаўночны Пагай быў населены ў 1 тысячагоддзі да н. э. Абарыгены вострава доўгі час вялі лад жыцця паляўнічых і збіральнікаў. У канцы XVIII ст. Паўночны Пагай быў даследаваны прадстаўнікамі Брытанскай Ост-Індскай кампаніі. У 1864 г. ён быў анексаваны Нідэрландамі. З пачатку XX ст. на Паўночным Пагае працавалі нямецкія місіянеры. Першы з іх быў забіты астравіцянамі. Але ў 1915 г. ў яго паслядоўніка атрымалася дамагчыся поспеху, і астравіцяне пачалі прымаць хрысціянства, а пасля — мяняць лад жыцця. У 1945 г. востраў увайшоў у склад Інданезіі. ЭканомікаМясцовае насельніцтва складаецца з карэнных жыхароў ментавайцаў і перасяленцаў з суседняй Суматры. Яны займаюцца сельскай гаспадаркай і гандлем. Паступова развіваецца турызм. Паўночны Пагай папулярны сярод аўстралійскіх прыхільнікаў сёрфінгу. Спасылкі |
Portal di Ensiklopedia Dunia