Прылепскае каралеўства

Прылепскае каралеўства
	Гістарычная дзяржава
Прылепскае каралеўства
	сербск.: Прилепско краљевство; макед.: Прилепско кралство
Герб	Сцяг
1366 — 1395 ;
Сталіца	Прылеп
Мова(ы)	?
Рэлігія	?
Форма кіравання	манархія
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Прылепскае каралеўства (сербск.: Држава краља Марка макед.: Прилепско кралство балг.: Прилепско кралство) — адна са шматлікіх дзяржаў, якія ўзніклі ў Македоніі пасля распаду імперыя Стэфана Душана ў канцы XIV стагоддзя^[1], першапачаткова Прылепская дэспація.

Правіцелем каралеўства быў знатны сербскі военачальнік Вукашын Мрняўчавіч, які спачатку ў 1350 годзе быў жупанам Прылепа. Пасля смерці цара Стэфана Душана у 1355 годзе Вукашын падтрымаў цара Стэфана Слабага, які надаў яму тытул дэспата. У 1365 годзе цар Ураш абвясціў яго саправіцелем і каралём. Вукашын хутка адрокся ад сюзэрэна і ў 1366 годзе стаў самастойным правіцелем.

Пасля гібелі Вукашына ў 1371 годзе карону атрымаў яго старэйшы сын Марка Мрняўчавіч, вядомы як Каралевіч Марка^[2]^[3]. Сталіцай дзяржавы быў Прылеп^[4]. Каралеўства было анексавана асманскім султанам Баязідам I пасля смерці яго васала Марка ў 1395 годзе^[5].