Пскоўскія крывічы

Пскоўскія крывічы або Паўночныя крывічы — група крывічаў, якая засяляла тэрыторыю Пскоўскай зямлі^[1].

Паходзяць з заходніх тэрыторый, населеных славянамі, паміж рэкамі Віслай і Одэрам. У IX—XII стагоддзях пскоўскія крывічы рассяліліся па басейне ракі Вялікай, узбярэжжы Пскоўскага возера і ў акрузе Гдова^[2].

Пскоўская група гаворак амаль цалкам супадае з тэрыторыяй пскоўскіх крывічоў, што дазваляе выводзіць дадзеную групу гаворкі ад іх племянной групы гаворак. У VIII—X стагоддзях адным з племянных цэнтраў пскоўскіх крывічаў быў Ізборск, заснаваны ў VIII стагоддзі. Палітычным племянным цэнтрам быў горад Ізборск^[3], заснаваны ў VIII стагоддзі^[4].

Пачаткам фармавання крывічаў з'яўляецца трэцяя чвэрць 1-га тысячагоддзя нашай эры, а першапачатковым рэгіёнам існавання — Пскоўшчына, з якой пазней і рассяляюцца смаленскія (на Дняпры) і полацкія (на Дзвіне) групы крывічаў, якія, паводле летапісных сведчанняў, мелі асобныя княжанні і не ўтваралі ўжо адзінага племяннога саюза. Даследчык Сядоў выказаў здагадку, што пскоўскія крывічы маглі ўваходзіць у саюз са славенамі — на гэтую думку яго наштурхнула згадка ў летапісе сумеснага паклікання князёў. У IX—XIII пскоўскія і смаленска-полацкія крывічы развіваліся самастойна^[5].

Па антрапалагічным тыпе пскоўскія крывічы мацней за ўсё падобныя з яцвягамі^[6].

• Палачане
• Крывічы
• Пскоўская рэспубліка

1. ↑ "Псковская губерния" №29(49) (нявызн.)(недаступная спасылка). web.archive.org (1 ліпеня 2015). Архівавана з першакрыніцы 1 ліпеня 2015. Праверана 21 снежня 2024.
2. ↑ Баран В.Д. Славяне Юго-Восточной Европы. — Рипол Классик
3. ↑ Смирнов А. П., Скифы, «Наука», М., 1966 г. с.56-57
4. ↑ Богуславский В. В. Славянская энциклопедия: А-М
5. ↑ Седов В.В. Восточные славяне в VII-XIII вв
6. ↑ TVÉRŽA » Кривичи. Историко-этногенетический очерк (нявызн.)(недаступная спасылка). web.archive.org (22 ліпеня 2015). Архівавана з першакрыніцы 22 ліпеня 2015. Праверана 21 снежня 2024.