Пётр Аляксандравіч Рушкевіч

Пётр Аляксандравіч Рушкевіч
Галоўны дзяржаўны санітарны ўрач Мінска[d] 1956 — 1960
Папярэднік	Аляксей Іванавіч Шыманскі[d]
Пераемнік	Іван Аляксандравіч Чахоўскі
Нараджэнне	1908 Валынская губерня, Расійская імперыя
Адукацыя	Варонежскі дзяржаўны медыцынскі інстытут[d] (1935)[1]
Месца працы	Мінскі гарадскі цэнтр гігіены і эпідэміялогіі[d]
Званне	маёр
Бітвы	Свірска-Петразаводская аперацыя[d]
Узнагароды

Пётр Аляксандравіч Рушкевіч (1908 — ?) — савецкі санітарны ўрач і арганізатар санітарна-эпідэміялагічнай службы. Маёр медыцынскай службы^[2].

Скончыў Варонежскі медыцынскі інстытут у 1935 годзе^[2].

Ва Узброеных сілах з 1941 года. У дзейнай арміі з кастрычніка 1941 года. Быў камандзірам медыка-санітарнай роты 363 стралковага палка 114 стралковай дывізіі  (руск.) (бел. 7-й асобнай арміі  (руск.) (бел.. Затым служыў дывізіённым лекарам 114 стралковай дывізіі  (руск.) (бел. той жа арміі (снежань 1942 — жнівень 1943). У наступным займаў пасаду брыгаднага ўрача 3-й брыгады марской пяхоты  (руск.) (бел. 7-й асобнай арміі і Карэльскага фронту (люты — лістапад 1944)^[2].

Браў удзел у Свірска-Петразаводскай аперацыі і іншых відах баявых дзеянняў войскаў^[2].

З 1956 па 1960 гады працаваў галоўным дзяржаўным санітарным урачом г. Мінска — галоўным урачом Мінскай гарадской санітарна-эпідэміялагічнай станцыі^[3].

Узнагароды: ордэн Чырвонай Зоркі, медаль «За перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»^[2].