Рабінія

	Рабінія
	; Белая акацыя.; Агульны выгляд квітнеючай расліны
Навуковая класіфікацыя
Дамен:	Эўкарыёты
Царства:	Расліны
Аддзел:	Кветкавыя
Клас:	Двухдольныя
Парадак:	Бабовакветныя
Сямейства:	Бабовыя
Падсямейства:	Матыльковыя
Трыба:	Robinieae
Род:	Рабінія
Міжнародная навуковая назва
	Robinia L., 1753
Тыпавы від
	Robinia pseudoacacia L. — Белая акацыя
ITIS	26184
NCBI	35937
EOL	28149
GRIN	g:10502
IPNI	23446

Рабі́нія^[1]^[2] (Robinia) — род кветкавых раслін сямейства Бабовыя (Fabaceae).

Батанічнае апісанне

Лістападныя, часта калючыя, дрэвы або кусты. Лісце непарнаперыстаскладанае, аснова чаранка ўтварае покрыва, якое ахоўвае пазушныя пупышкі. Кветкі белыя, ружовыя, чырвоныя ў гронках. Плод — лінейна падоўжаны боб.

Арэал

Адрозніваецца каля 20 відаў. Пашыраны ў Паўночнай і Цэнтральнай Амерыцы. Завезены ў Еўропу ў пачатку XVII стагоддзя. На тэрыторыі Беларусі інтрадукавана 4 віды: рабінія псеўдаакацыя, або белая акацыя (Robinia pseudoacacia), рабінія клейкая (Robinia viscosa), рабінія новамексіканская (Robinia neomexicana) і рабінія пышная (Robinia luxurians).

Значэнне і выкарыстанне

Драўніна ў рабініі псеўдаакацыі шчыльная, трывалая з цёмна-жоўтым ядром і светлай абалонай; ідзе на выраб мэблі, добра паліруецца. Адна з лепшых меданосаў. Выкарыстоўваецца для замацавання пяскоў, малаплодных і засоленых глеб, схілаў яроў і інш. Дэкаратыўныя расліны. Культывуюцца ў садах і парках.

Рабінія псеўдаакацыя парушае цыкл азоту ў глебе (руск.) (бел. і псуе мясцовыя экасістэмы, за што занесеная ў чорны спіс у 41 краіне Еўропы^[3]. З 31.12.2016 года на тэрыторыі Беларусі расліна занесеная ў чорны спіс і забаронена да інтрадукцыі і (або) акліматызацыі^[4].

Зноскі

↑ Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 111. — 160 с. — 2 350 экз.
↑ БелЭн 2001.
↑ На субботниках сажают... опасные растения (руск.)
↑ Определен список наиболее опасных растений (руск.)

Літаратура

Гарановіч І. М. Рабінія // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 13: Праміле — Рэлаксін / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2001. — Т. 13. — С. 184. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0216-4 (т. 13).