Самасата

Самаса́та, або Арашма́шат (арм.: Արշամաշատ) — сталіца старажытнаармянскага Камагенскага царства, на заходнім беразе Еўфрата (цяпер іл Адыяман, Турцыя).

У Самасаце знаходзілася пераправа на важным гандлёвым шляху з Усходу на Захад. Пераправу ў Самасаце таксама згадвае Аміян.

З Самасатай звязаны многія старонкі гісторыі хрысціянскай царквы. У ліку святых праслаўляюцца Самасацкія мучанікі, якія пацярпелі ў Самасаце ў часы ганенняў імператара Дыяклетыяна. У перыяд барацьбы з арыянствам епіскапскую кафедру ў Самасаце займаў абаронца праваслаўя свяшчэннамучанік Еўсевій Самасацкі. Самасата — радзіма вядомых ерасіярхаў Лукіяна і Паўла Самасацкага, паслядоўнікі якога называлі сябе самасатцамі.

Горад быў затоплены з-за будаўніцтва дамбы Атацюрка; насельніцтва было пераселена ў новапабудаваны горад Самсат.