Себарэя

Себарэйны дэрматыт
Гісталагічная карціна себарэйнага дэрматыту
МКХ-11	EA81
МКХ-10	L21.21.
МКХ-10-КМ	L21 і L21.9
МКХ-9-КМ	706.3[1][2], 690.10[1][2] і 690.1[1][2]
DiseasesDB	11911
MedlinePlus	000963
MeSH	D012628
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Себарэя (ад лац.: Sebum (сала) і грэч. Rrhea (цяку)) — хваравіты стан скуры, абумоўлены ўзмоцненым салааддзяленнем з прычыны парушэння нейраэндакрыннай рэгуляцыі функцый сальных залозаў скуры.

Адрозніваюць 3 віды себарэі: тлустая, сухая і змешаная.

Тлустая себарэя выяўляецца ў пашырэнні вусця сальных залоз. Пры гэтым зніжаецца эластычнасць скуры, назіраюцца пашыраныя поры, можа адбывацца закаркаванне сальна-валасяных фалікул рагавымі масамі, што прыводзіць да ўтварэння камедонаў і вугравых высыпанняў. Таксама назіраецца падвышаная тлустасць валасоў і жаўтлявыя лускавінкі на галаве. Тлустая себарэя можа прыводзіць да ўзнікнення гнайніковых захворванняў скуры.

Тлустая себарэя характэрная для падлеткавага ўзросту і часцей выяўляецца ў жанчын (60% пацыентаў).

Сухая себарэя ўяўляе сабой паніжанае салааддзяленне, пры гэтым на скуры галавы і ў валасах багата лускавінак перхаці. Сухая себарэя з'яўляецца як вынік зніжэння імунітэту з прычыны інтэнсіўных эмацыйных, фізічных нагрузак і няправільнага харчавання. Цыкл натуральнага адлушчвання клетак скуры скарачаецца, узнікае перхаць, парушаецца структура воласа (валасы робяцца тонкімі, сухімі, ломкімі), можа назірацца выпадзенне валасоў.

Пры змешанай себарэі ў пацыента могуць назірацца прыкметы сухой і тлустай себарэі на аднолькавых участках скуры.

Себарэя выяўляецца ў павышаным вылучэнні скурнага сала і яго якаснай змене.

• Патаўшчэнне рагавога пласта эпідэрмісу
• Тлусты бляск скуры
• Лушчэнне скуры
• Скурны сверб
• Выпадзенне валасоў
• Багатая перхаць

• Перхаць

• Ягоўдзік М. З. Себарэя // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 14. — С. 286. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0238-5 (т. 14).