Станіслаў Дзмітрыевіч Дзяканаў

Станіслаў Дзмітрыевіч Дзя́канаў (27 сакавіка 1932, г. Бранск, РСФСР — 2002) — беларускі мастак.

Скончыў у 1957 годзе мастацкую студыю ў Курску. У 1957—1970-я гады жыў і выкладаў у Бранску, пасля ў Гомелі^[1].

Член Беларускага саюза мастакоў з 1979 года.

Памёр у 2002 годзе. Пасля смерці яго жонка Лія Гаўрылаўна перадала большую частку яго работ найбуйнейшым музеям Беларусі^[2].

Сярод твораў на гістарычную тэму: «Напярэдадні» (1969), «Памяць» (1975), «Гаспадары шляхоў» (1977), «Світанку насустрач» і «Памяць бессмяротная» (абедзве 1982), «Герояў, палеглых і жывых, вянчае славаю народ» (1985) і інш. У шэрагу партрэтаў і пейзажаў адлюстраваў унутраны свет чалавека і прыгажосць беларускай зямлі («Беларускі світанак», 1977, серыя «Ваколіцы маёй Навабеліцы», 1992—1997). Піша нацюрморты.

• Дзяканаў Станіслаў Дзмітрыевіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 6: Дадаізм — Застава / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 6. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0106-0 (т. 6).