Сямён Васільевіч Каханаў
Дата нараджэння	2 (14) красавіка 1842(1842-04-14)
Дата смерці	14 (27) жніўня 1908(1908-08-27) (66 гадоў)
Месца пахавання	Богаяўленскі брацкі манастыр
Альма-матар	Міхайлаўскае артылерыйскае вучылішча[d]
Грамадзянства	Расійская імперыя
Прыналежнасць	Расійская імперыя
Род войскаў	кавалерыя
Званне	генерал ад кавалерыі
Бітвы/войны	Руска-турэцкая вайна (1877—1878)
Узнагароды і званні

Сямён Васільевіч Каханаў (руск.: Семён Васильевич Каханов (Коханов); 1842—1908) — рускі ваенны дзеяч. Генерал ад кавалерыі (1901). Герой руска-турэцкай вайны.

У 1857 годзе паступіў на службу юнкерам Міхайлаўскага артылерыйскага вучылішча. У 1860 годзе пасля яго заканчэння быў узведзены ў прапаршчыкі, у 1861 годзе — у падпаручнікі, у 1862 — у паручнікі. У 1862 годзе скончыў Міхайлаўскую артылерыйскую акадэмію. З 1863 года ўдзельнічаў у Сярэднеазіяцкіх паходах рускай арміі. У 1865 годзе ўзведзены ў штабс-капітаны, у 1867 — у капітаны. У 1869 годзе пераназваны ў штабс-капітаны гвардыі. У 1872 годзе ўзведзены ў капітаны гвардыі, у 1874 годзе — у палкоўнікі.

У 1877 годзе ўзведзены ў генерал-маёры з прызначэннем начальнікам аблогавай артылерыі корпуса на Каўказска-турэцкай граніцы, удзельнік Руска-турэцкай вайны. У 1877 годзе «за адвагу» быў узнагароджаны Ордэнам Святога Георгія 4-й ступені і Залатой зброяй «За адвагу»:

За адзнаку ў справах супраць непрыяцеля

.

У 1879 годзе прызначаны камандзірам 38-й артылерыйскай брыгады. З 1880 года — камандзір 2-й артылерыйскай брыгады, а з 1884 года — камандзір 2-й брыгады Каўказскай грэнадзёрскай дывізіі.

У 1890 годзе быў узведзены ў генерал-лейтэнанты з прызначэннем начальнікам 31-й пяхотнай дывізіі. Начальнік Церскай вобласці і наказны атаман Церскага казацкага войска. З 1899 года — камандзір 1-га Туркестанскага армейскага корпуса.

У 1901 годзе ўзведзены ў генералы ад кавалерыі і прызначаны камандзірам 20-га армейскага корпуса. У 1904—1905 гадах камандаваў войскамі Адэскай ваеннай акругі.

Памёр 14 (27) жніўня 1908 года. Пахаваны на манастырскіх могілках Богаяўленскага брацкага манастыра ў Магілёве^[1].

Узнагароды^[2]:

• Ордэн Святой Ганны 3-й ступені (1869)
• Ордэн Святога Станіслава 2-й ступені (1871)
• Ордэн Святой Ганны 2-й ступені (1874)
• Ордэн Святога Георгія 4-й ступені (1877)
• Залатая зброя «За адвагу» (1877)
• Ордэн Святога Уладзіміра 3-й ступені з мячамі (1878)
• Ордэн Святога Станіслава 1-й ступені (1881)
• Ордэн Святой Ганны 1-й ступені (1884)
• Ордэн Святога Уладзіміра 2-й ступені (1887)
• Ордэн Белага арла (1893)
• Ордэн Святога Аляксандра Неўскага (1904)

• Волков С. В. Генералитет Российской империи: Энциклопедический словарь генералов и адмиралов от Петра I до Николая II: в 2 томах. — М.: Центрполиграф, 2009. — Т. 2: Л—Я. — С. 690. — ISBN 978-5-227-02055-0.;
• Пономарёв В. П., Шабанов В. М. «Кавалеры Императорского ордена Святого Александра Невского, 1725—1917»: биобиблиографический словарь в трёх томах. Том 3. — М., 2009. — С. 315—316. — ISBN 978-5-89577-145-7
• Исмаилов Э. Э. «Золотое оружие с надписью „За храбрость“. Списки кавалеров 1788—1913». — М., 2007. — С. С. 256, 504. — ISBN 978-5-903473-05-2;
• Шабанов В. М. «Военный орден Святого Великомученика и Победоносца Георгия. Именные списки 1769—1920. Биобиблиографический справочник». М., 2004;
• Каханов Семён Васильевич // // Биографический словарь. Высшие чины Российской Империи (22.10.1721 — 2.03.1917) / [сост. Е. Л. Потёмкин]. — М., 2017 г. — Т. 2. — 76 с.