Сёдэрчэпінгскі працэс

Сёдэрчэпінгскі працэ́с (англ.: Söderköping Process) — міжнародная ініцыятыва, створаная з мэтай памежнага супрацоўніцтва ў сувязі з пашырэннем Еўрасаюза на ўсход, а таксама дзеля развіцця дыялогу ў пытаннях прытулку і ірэгулярнай міграцыі ў дзяржавах на ўсход ад граніцы Еўрасаюза.

Створана ў 2001 годзе ў шведскім горадзе Сёдэрчэпінг^[1], адкуль і пайшла назва ініцыятывы. У першай сустрэчы прынялі ўдзел чыноўнікі з Беларусі, Літвы, Польшчы і Украіны, а таксама прадстаўнікі ўрада Швецыі, Упраўленне вярхоўнага камісара ААН па справах бежанцаў, Еўрапейскай камісіі і Міжнароднай арганізацыі па міграцыі^[2].

Пасля далучэння да ініцыятывы Швецыя займалася яе фінансаваннем. Сакратарыят размяшчаецца ў Кіеве (Украіна).

Апошняя сустрэча на высокім узроўні адбылася 8 снежня 2011 годзе ў Стакгольме^[3]. На пасяджэнні было вырашана інкарпараваць ініцыятыву ў больш шырокую праграму Еўрасаюза — Усходняе партнёрства^[4].

Ініцыятыву складалі 14 краін^[5]:

З беларускага боку ўдзел бралі наступныя дзяржаўныя інстытуцыі:

• Міністэрства ўнутраных спраў Рэспублікі Беларусь
• Дэпартамент па грамадзянстве і міграцыі МУС Рэспублікі Беларусь
• Дзяржаўны пагранічны камітэт Рэспублікі Беларусь^[6]

Недзяржаўныя арганізацыі:

• Беларускі рух медыцынскіх работнікаў
• Мінская гарадская калегія адвакатаў^[7]

• Афіцыйная старонка Архівавана 28 лістапада 2017. (англ.)
• Звесткі(недаступная спасылка) (англ.) на старонцы Міжнароднай арганізацыі па міграцыі