Сілхецкая мова
Сілхецкая мова (сілхеці, сілоці; сілх. সিলটী Silôţi, бенг. সিলেটী Sileţi) — адзін з усходніх індаарыйскіх моў. Распаўсюджана ў вобласці Сілхет на паўночным усходзе Бангладэш, а таксама ў суседніх раёнах індыйскіх штатаў Асам і Трыпура. Маецца таксама некаторая колькасць носьбітаў у іншых раёнах на паўночным усходзе Індыі, а таксама сярод эмігрантаў у Вялікабрытаніі, ЗША і інш краінах. Асабліва шырока па-за межамі гістарычнага арэала мова выкарыстоўваецца сярод бангладэшскай дыяспары ў Вялікабрытаніі, каля 95 % дыяспары гаворыць на сілхеці. Агульная колькасць носьбітаў ацэньваецца прыкладна ў 10 мільёнаў чалавек, 7 млн з іх — у Бангладэш. Часам сілхеці разглядаецца як дыялект бенгальскай мовы, тым не менш сілхецкая даволі моцна адрозніваецца ад яе і практычна не мае з бенгальскай узаемазразумеласці. Мае шэраг рыс, агульных з асамскай мовай. Многія носьбіты валодаюць бенгальскай, якая шырока выкарыстоўваецца ў адукацыі і СМІ. Гістарычна ў якасці пісьменнасці выкарыстоўвалася пісьмо сілхеці-нагары, падобнае да пісьма кайтхі. У нашы дні выкарыстоўваецца бенгальскае пісьмо. Узровень пісьменнасці сярод носьбітаў вельмі малы. У 1970-1980-х гадах было некалькі кампаній за прызнанне мовы сілхеці, аднак яны не дасягнулі асаблівага поспеху. Зноскі
Спасылкі |
Portal di Ensiklopedia Dunia