Такт (паводзіны)

Такт^[1][2] (фр.: tact ад лац.: tactus — дотык, адчуванне) — пачуццё меры, якое падказвае найбольш правільны падыход, найбольш далікатную лінію паводзін у адносінах да каго-небудзь або чаго-небудзь, уменне трымаць сябе належным чынам, у адпаведнасці з правіламі этыкету і этычнымі нормамі.

Тактоўнасць — адна з рыс характару чалавека. Тактоўны чалавек прыцягвае да сябе навакольных, умее зрабіць так, каб людзям было добра побач з ім.

• Такт // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 395. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
• Такт; такто́ўнасць; такто́ўны // Тлумачальны слоўнік беларускай мовы: У 5-ці т / АН БССР, Інстытут мовазнаўства імя Я. Коласа. — Мн.: Беларус. Сав. Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 1983. — Т. 5 кн. 1: С — Улагодзіць / [рэдактар М. Р. Суднік]. — С. 464, 465. — 663 с.
• Такт // Т. 25. Струнино — Тихорецк. — М. : Советская энциклопедия, 1976. — С. 221. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978). (руск.)
• Такт // Социологический энциклопедический словарь. На русском, английском, немецком, французском и чешском языках. Редактор-координатор — академик РАН Г, В. Осипов. — М.: Издательская группа ИНФРА М — НОРМА, 1998. — С. 354. — 488 с. — ISBN 5-89123-162-Х; ISBN 5-86225-635-0.