Талерка (музычны інструмент)

Тале́ркі^[1] — самагучальны ўдарны музычны інструмент з нявызначанай вышынёй гучання. Талеркі вядомыя з старажытных часоў, сустракаюцца ў Кітаі, Індыі, пазней у Грэцыі і Турцыі.

Уяўляюць сабой дыск выпуклай формы, выраблены з адмысловых сплаваў шляхам ліцця і наступным каваннем. У цэнтры талеркі — адтуліна, прызначаная для замацавання прылады на спецыяльнай стойцы або для прымацавання рамяня.

• Скорабагатчанка А. В. Тале́ркі // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 402. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
• Тале́рка (толькі мн. тале́ркі) // Тлумачальны слоўнік беларускай мовы: У 5-ці т / АН БССР, Інстытут мовазнаўства імя Я. Коласа. — Мн.: Беларус. Сав. Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 1983. — Т. 5 кн. 1: С — Улагодзіць / [рэдактар М. Р. Суднік]. — С. 466. — 663 с.
• Таре́лки // Т. 25. Струнино — Тихорецк. — М. : Советская энциклопедия, 1976. — С. 276. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978). (руск.)
• Фортунатов Ю. А. Таре́лки // Музыкальная энциклопедия : [в 6 т.] / Гл. ред. Ю. В. Келдыш. — М.: Советская энциклопедия: Советский композитор, 1973—1982. — (Энциклопедии. Словари. Справочники. Изд-во «Советская Энциклопедия», Изд-во «Советский композитор»). — Т. 5: Симон — Хейлер. — 1981. — Стб. 441—443. — 1056 стб., илл. — 102 200 экз. (руск.)